คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1790/2493

ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 336โดยบรรยายฟ้องว่า จำเลย ตัดฟันต้นไม้ล้มทับทางหลวงทิ้งไว้ซึ่งเป็นการปราศจากความสะดวกสบายและขัดข้องแก่ความสะดวกในการสัญจรไปมาของสาธารณะชน โดยได้ระบุตำบล อำเภอจังหวัดที่เกิดเหตุไว้ เช่นนี้ ก็ถือได้ว่าโจทก์ได้บรรยายพอสมควร เท่าที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 336โดยว่า จำเลยตัดฟันต้นมะค่าแต่ล้มทับทางหลวงทิ้งไว้ ซึ่งเป็นการปราศจากความสะดวกสบายและขัดข้องแก่ความสะดวกในการสัญจรไปมาของสาธารณชน เหตุเกิดที่ตำบลลำดวล อำเภอสังขะ จังหวัดสุรินทร์

จำเลยให้การปฏิเสธ และตัดฟ้องว่า ฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมโดยมิได้ระบุว่าเป็นทางหลวงสายใดเส้นทางจากไหนไปไหน

ศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ พิพากษาต้องกันว่าฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุม และให้ปรับจำเลย 12 บาทตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 336 ข้อ 1

จำเลยฎีกาเฉพาะในข้อที่ว่าฟ้องโจทก์เคลือบคลุม

ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องโจทก์ได้บรรยายการกระทำที่อ้างว่าจำเลยได้กระทำผิดมาแล้วว่า จำเลยตัดฟันต้นไม้ล้มทับทางหลวงทิ้งไว้ และได้บรรยายมาด้วยว่า เหตุเกิดที่ตำบลลำดวล อำเภอสังขะจังหวัดสุรินทร์ ดังนี้ ก็เป็นการพอสมควรเท่าที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้วและในการดำเนินคดีต่อมา ก็ไม่ปรากฏว่าจำเลยได้หลงข้อต่อสู้คดีอย่างใด ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้นให้ยกเสียโดยพิพากษายืน