คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1798/2536

จำเลยมีหน้าที่นำส่งหรือเสียค่าธรรมเนียมในการส่งสำเนาฎีกาแก่โจทก์ภายในเวลาอันสมควร การที่จำเลยเพิกเฉยไม่ดำเนินคดีนับแต่วันที่ถือว่าทราบคำสั่งถึงวันที่ศาลชั้นต้นส่งสำนวนมาศาลฎีกาเป็นเวลาถึง 24 วัน ถือได้ว่าจำเลยทิ้งฎีกา

มูลกรณีสืบเนื่องมาจากโจทก์ทั้งสองฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งหกร่วมกันใช้ค่าสินไหมทดแทนฐานละเมิดและประกันภัย ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 และที่ 6 ร่วมกันชำระเงิน 101,755บาท แก่โจทก์ที่ 1 และจำนวน 21,300 บาท แก่โจทก์ที่ 2 พร้อมทั้งดอกเบี้ย ส่วนจำเลยที่ 5 พิพากษายกฟ้อง

จำเลยที่ 1 ที่ 2 ที่ 3 และที่ 6 อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ 6 ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยที่ 6 มีหน้าที่นำส่งหรือเสียค่าธรรมเนียมในการส่งสำเนาฎีกาแก่โจทก์ภายในเวลาอันสมควร การที่จำเลยที่ 6 เพิกเฉยไม่ดำเนินคดีต่อมา นับแต่วันที่ถือว่าจำเลยที่ 6ทราบคำสั่งถึงวันที่ศาลชั้นต้นสั่งให้ส่งสำนวนมาศาลฎีกาเป็นเวลาถึง24 วัน ถือได้ว่าจำเลยที่ 6 ทิ้งฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 174 (2) ประกอบมาตรา246, 247

ให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบความของศาลฎีกา