คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 180/2479

เพียงแต่ยื่นคำร้องคัดค้านว่าที่ดินไม่ใช่ของเขาไว้ครั้งหนึ่งเท่านั้นหาเป็นการครอบครองที่ดินตามกฎหมายเพราะความยึดถืออันแท้จริงยังอยู่ที่ผู้อื่น

ไม่เสนอ

โจทก์จำเลยต่างต่อสู้เถียงกรรมสิทธิที่ดินกัน โจทก์อ้างว่าเป็นที่ซึ่งโจทก์ได้ขอจับจองทำมาช้านานแล้ว จำเลยว่าเป็นของตนโดยได้รับมาทางมฤดกแลว่าจำเลยได้ปกครองที่มาช้านาน แล้วฟ้องของโจทก์ขาดอายุความ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงต้องกันเป็นลำดับมาว่าที่ดินรายพิพาทนี้เป็นของโจทก์ จึงพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

ศาลฏีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้งสองว่าที่ดินรายพิพาทนี้เป็นที่ดินซึ่งโจทก์ได้ขอจับจองและได้ปกครองทำตลอดมาจริงควรเป็นกรรมสิทธิตกได้แก่โจทก์ ส่วนอายุความซึ่งจำเลยคัดค้านมานั้นเห็นว่าเมื่อจำเลยมิได้ครอบครองในที่นี้จริงจัง เพียงแต่ยื่นคำร้องคัดค้านว่าไม่ใช่ที่ของโจทก์ไว้ครั้งหนึ่งมาเป็นการครอบครองตามกฎหมายไม่เพราะความยึดถือยังอยู่แก่โจทกก์ จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง