คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 180/2480

โจทย์ฟ้องหาว่าทำร้ายร่างกายสาหัส เมื่อเจ้าทุกข์มาเบิกความเป็นพะยานได้นำส่งรายงานบาดแผลของตนต่อศาล โดยรายงานนี้โจทก์มิได้อ้างเป็นหลักฐานไว้แต่แรกและทั้งไม่มีคำร้องขออ้างเป็นหลักฐานเพิ่มเติมแต่ประการใดรายงานเช่นนี้ไม่เป็นหลักฐานซึ่งจะรับฟังได้ตามกฎหมาย

โจทย์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายนายแบนบาดเจ็บถึงสาหัส โดยเจตนาจะฆ่าให้ตาย ตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๕๐-๒๔๙-๖๐-๒๕๖

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.๒๕๔ ศาลอุทธรณ์แก้ว่าบาดแผลของเจ้าทุกข์ถึงสาหัส จึงให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๖

ศาลฎีกาตัดสินว่าตามคำของแพทย์พะยานโจทก์ปรากฎว่าบาดแผลที่นายแบนถูกทำร้ายไม่ร้ายแรงนัก รักษาอยูที่โรงพยาบาลเพียง ๖ วันแผลก็เกือบหายและเห็นว่าถ้าไปรักษาที่บ้านอีก ๗ วันก็คงหายเป็นปกติส่วนรายงานของกองเสนารักษ์ที่ว่านายแบนต้องรักษาตัวอยู่ ๒๐ วันจึงลุกขึ้นเดินได้นั้นโจทก์มิได้อ้างเป็นหลักฐานชั้นแรกเป็นแต่เจ้าทุกข์นำ มาศาล แล้วโจทก์จึงอ้างเป็นหลักฐาน แต่ไม่มีคำร้องขออ้างเป็นหลักฐานเพิ่มเติมและโจทก์ไม่ได้สืบพะยานแสดงว่าเป็นรายงานที่แท้จริง จึงรับฟังรายงานฉะบับนี้ไม่ได้ จึงพิพากษาว่าจำเลยมีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๕๔ ฐานทำร้ายร่างกายไม่ถึงสาหัส