คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1805/2493

ไปพบผู้ตายนอนกอดภริยาตนอยู่บนแคร่ ซึ่งมีคนอื่นนอนอยู่ด้วยอีกหลายคน จึงเอาไม้ตีผู้ตาย และตีซ้ำอีกจนผู้ตายตาย ดังนี้ เป็นการกระทำเพื่อป้องกันเกียรติยศและชื่อเสียงเกินสมควรแก่เหตุ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่านายทองแก้วสามีโจทก์ตายศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249จำคุก 15 ปี ลดตามมาตรา 59 หนึ่งในสาม คงจำคุก 10 ปี

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยตีผู้ตายในขณะที่ไปพบนอนกอดกับภริยาจำเลยอยู่ดังนั้น ต้องฟังว่าเป็นการกระทำเพื่อป้องกันเกียรติยศและชื่อเสียงแต่จะถือว่าทำไปพอสมควรแก่เหตุหรือไม่นั้น ได้ความว่าจำเลยใช้ไม้ตีผู้ตายครั้งหนึ่งแล้ว ยังได้ตีผู้ตายซ้ำอีกจนถึงแก่ความตาย ดังนี้ เห็นว่าเป็นการเกินสมควรแก่เหตุไป (อ้างฎีกาที่ 784/2480)

จึงพิพากษาแก้ว่า จำเลยผิดตามมาตรา 249 ประกอบด้วยมาตรา53 ให้จำคุกจำเลย 3 ปี