คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1828/2492

จำเลยเขียนลายมือชื่อของผู้อื่นในบัญชีรับเงิน โดยจำเลยเขียนลายมือที่เขียนเป็นลายมือของจำเลย ไม่มีการดัดแปลงเพื่อให้เหมือนหรือให้คล้ายลายมือผู้อื่น จำเลยไม่มีเจตนาจะปลอม ดังนี้ จำเลยไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีหน้าที่ทำบัญชีรับจ่ายเงินค่าแรงงาน จำเลยบังอาจเขียนลายมือชื่อนายมนูปลอมในช่องผู้รับเงิน แสดงว่านายมนูรับเงินแล้ว เป็นเหตุให้นายมนูและราชการเสียหาย ขอให้ลงโทษ จำเลยให้การว่า หัวหน้าหมวดสั่งให้จำเลยเขียนชื่อนายมนูลงในช่องรับเงินเพื่อให้บัญชีเรียบร้อย จำเลยจึงได้ทำตาม

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยทำโดยสุจริตและไม่มีการเสียหายแก่ผู้ใด ไม่มีผิด ให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้จำคุกจำเลย ๒ ปี ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๒๕ ที่แก้ไขเพิ่มเติม ๒๔๗๗ (ฉบับที่ ๕) มาตรา ๓

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า นายอนันต์หัวหน้าหมวดสั่งให้จำเลยจัดการทำบัญชีให้เรียบร้อย จำเลยจึงเขียนชื่อนายมนูลงไป เมื่อนายมนูดูบัญชีถามว่าใครเขียนชื่อนายมนู จำเลยก็รับโดยไม่อิดเอื้อนว่าจำเลยเขียนลายมือที่เขียนเป็นลายมือจำเลย ไม่มีการดัดแปลงเพื่อให้เหมือนหรือให้คล้ายลายมือผู้อื่น จำเลยมิได้มีเจตนาปลอม จำเลยไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ

พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง