คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 184/2498

จำเลยใช้ไม้สากตำข้าวโตเท่าแข้งยาว 1 วาตีลงกลางศีรษะผู้ตายโดยแรง เป็นบาดแผลยาว 11 ซม. กว้าง6ซม.ดังนี้จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา

แม้ผู้ตายเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านแต่ข้อเท็จจริงไม่ได้ความว่าการที่ผู้ตายเข้าจับกุมจำเลยนั้น ผู้ตายได้รับมอบหมายจากผู้ใหญ่บ้านให้กระทำผู้ตายกระทำไปโดยลำพังเช่นนี้จึงไม่เป็นการกระทำตามอำนาจหน้าที่ของผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ตาม มาตรา 28 ทวิ แห่ง พระราชบัญญัติปกครองท้องที่ พ.ศ.2457 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2)พ.ศ.2486 มาตรา 7 จำเลยจึงผิดตาม มาตรา 249 ไม่ใช่ มาตรา 250(2)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันใช้สากตำข้าวตีนายเที่ยง ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านในขณะจะเข้าจับกุมจำเลยตามหน้าที่ตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษตาม กฎหมายอาญา มาตรา 250, 120 ริบสากของกลาง

ขั้นแรกนายเทียนจำเลยให้การว่าผู้ตายถือมีดไล่ทำร้ายจำเลย ๆ ตีผู้ตาย1 ที เพื่อป้องกันตัว และไม่มีเจตนาจะฆ่าผู้ตาย

นายสอนจำเลยปฏิเสธ

วันพิจารณาจำเลยทั้งสองรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้ง 2 มีความผิดตาม กฎหมายอาญามาตรา 251, 120 วางโทษตาม มาตรา 251 อันเป็นบทหนักจำคุกจำเลยคนละ 6 ปีลดโทษตาม มาตรา 59 คนละกึ่งหนึ่ง คงจำคุกคนละ 3 ปี ริบสากของกลาง

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษตาม มาตรา 250

ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยทั้ง 2 มีความผิดตาม กฎหมายอาญา มาตรา 250 ข้อ 2 ให้วางโทษประหารชีวิต จำเลยทั้ง 2 ๆ รับสารภาพโดยดีลดโทษให้กึ่งหนึ่งตาม มาตรา 59 คงจำคุกจำเลยคนละ 15 ปี สากของกลางริบ

จำเลยทั้งสองฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าการที่จำเลยใช้ไม้สากตำข้าวโตเท่าแข้งยาว 1 วาตีลงกลางศีรษะนายเที่ยงโดยแรง มีบาดแผลยาว 11 ซม. กว้าง 6 ซม. ถูกตีแล้วนายเที่ยงพูดไม่ได้ เช่นนี้ จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา

ส่วนความผิดของจำเลยจะต้องด้วย มาตรา 250 ฐานฆ่าเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่ด้วยหรือไม้นั้น เห็นว่าข้อเท็จจริงไม่ได้ความว่าการที่นายเที่ยงผู้ตายเข้าจับกุมจำเลยผู้ตายได้รับมอบหมายจากผู้ใหญ่บ้านให้กระทำแต่เป็นเรื่องที่ผู้ตายได้ทำไปเองโดยลำพังการกระทำของผู้ตายจึงไม่เป็นการกระทำตามอำนาจและหน้าที่ของผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ตาม มาตรา 28 ทวิ แห่งพระราชบัญญัติปกครองท้องที่ พ.ศ. 2457 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2486มาตรา 7

พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้จำคุกจำเลยทั้ง 2 ครั้ง ๆ ละ 15 ปี ตาม ม.249 ลดกึ่งหนึ่งตาม มาตรา 59 คงจำคุกไว้คนละ 7 ปี 6 เดือนริบสากของกลาง