โจทฟ้องว่าจำเลยมีน้ำสุรารัถบาล ๖ ลิตร ๒๕ เซนติลิตรไว้ในครอบครองโดยสแดงไม่ได้ว่าได้ซื้อมาจากผู้ที่ควนขาย
สาลชั้นต้นพิพากสายกฟ้อง
สาลอุธรน์พิพากสากลับไห้ลงโทสจำเลย
จำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่า คดีเช่นนี้สาลดีกาได้วินิฉัยไว้โดยละเอียดไนคำพิพากสาดีกาที่ ๘๕๔/๒๔๘๖ ไนชั้นนี้จะขอกล่าวเพียงว่า พ.ร.บ.พาสีชั้นไน จ.ส.๑๒๔๘ มาตรา ๔๐ ดังที่ได้แก้ไขโดย พ.ร.บ.พาสีชั้นไนแก้ไขเพิ่มเติม พ.ส.๒๔๖๗ มาตรา ๔ และที่ไม่ถูกแก้ไขโดย พ.ร.บ.พาสีชั้นไนแก้ไขเพิ่มเติม พ.ส.๒๔๗๖ มาตรา ๘ คือวัด ๓ และ ๔ นั้น เมื่ออ่านรวมกับวัด ๑ และ ๒ ซ฿่งแก้ไขโดย พ.ร.บ.พาสีชั้นไน พ.ส.๒๔๗๖ มาตรา ๘ แล้วเห็นได้ว่าวัด ๓ ที่เหลือนั้น เปนเรื่องค้นได้น้ำสุราซึ่งผิดกดกมายชนิดที่กล่าวไว้ไนวัค ๑ และ ๒ ดังบัญญัติไว้ไน พ.ร.บ.พาสีชั้นไนแก้ไข พ.ส.๒๔๗๖ มาตรา ๘ ไม่กินความถึงสุรารัถบาล ดังจะเห็นได้จากวัค ๔ ซึ่งเปนเรื่องน้ำสุราผิดกดหมายเช่นเดียวกัน ก็เมื่อน้ำสุราไนคดีนี้เปนของรัถบาลแล้วก็ลงโทษจำเลยตามบทกดหมายดังกล่าวแล้วไม่ได้ จึงพิพากสากลับคำพิพากสาสาลอุธรน์ไห้ยกฟ้องโจท น้ำสุราไห้คืนแก่จำเลย.