คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1851/2492

โจทก์มิได้ยื่นระบุพยานไว้ ได้มาร้องขอยื่นในวันนัดสืบพยานโจทก์ ซึ่งศาลสั่งไว้ในรายงานพิจารณาว่า ในวันสืบ ควรให้จำเลยมาศาลด้วยเพื่อพูดจากัน ดังนี้ควรให้เลื่อนคดี และให้โจทก์ระบุอ้างพยานได้ เพราะศาลยังติดใจให้คู่ความพูดจากันอยู่

ได้ความว่า ก่อนวันนัดสืบพยาน ศาลนัดพร้อมกันและพูดเรื่องปรองดองไม่ตกลงกัน ศาลชั้นต้นนัดสืบพยานโจทก์ โดยโจทก์รับสืบก่อนในรายงานพิจารณาบันทึกไว้ด้วยว่า ในวันสืบควรให้จำเลยมาศาลด้วยเพื่อพูดจากัน ครั้นถึงวันนัดสืบพยานโจทก์ โจทก์ไม่ได้ระบุพยานไว้โจทก์มายื่นคำร้องขอเลื่อนว่า ไม่สามารถมาพบทนาย

ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้โจทก์ยื่นบัญชีระบุพยานและเลื่อนวันสืบพิพากษายกฟ้องและฟ้องแย้งเพราะจำเลยก็ไม่สืบ

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ควรฟังพยานต่อไป ให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้นและให้รับระบุพยานโจทก์พิจารณาต่อไป

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลชั้นต้นแม้จะนัดสืบพยานก็ยังติดใจในเรื่องให้คู่ความพูดจากันอยู่ ประกอบกับพฤติการณ์ในคดี ที่โจทก์มาขอระบุพยานในวันสืบศาลจะให้เลื่อนคดีและอนุญาตให้อ้างได้ก็สมควรอยู่

พิพากษายืน