คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1851/2492

โจทก์มิได้ยื่นระบุพะยานไว้ ได้มาร้องขอยื่นในวันนัดสืบพะยานโจทก์ ซึ่งศาลสั่งไว้ในรายงานพิจารณาว่า ในวันสืบ ควรให้จำเลยมาศาลด้วยเพื่อพูดจากัน ดังนี้ ควรให้เลื่อนคดี และให้โจทก์ระบุอ้างพะยานได้ เพราะศาลยังติดใจให้คู่ความพูดจากันอยู่

ได้ความว่ ก่อนวันนัดสืบพะยาน ศาลนัดพร้อมกันและพูดเรื่องปรองดองไม่ตกลงกัน ศาลชั้นต้นนัดสืบพะยานโจทก์ โดยโจทก์รับสืบก่อน ในรายงานพิจารณาบันทึกไว้ด้วยว่า ในวันสืบควรให้จำเลยมาศาลด้วย เพื่อพูดจากัน ครั้นถึงวันนัดสืบพะยานโจทก์ โจทก์ไม่ได้ระบุพะยานไว้ โจทก์มายื่นคำร้องขอเลื่อนว่า ไม่สามารถมาพบทนาย

ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้โจทก์ยื่นบัญชีระบุพะยานและเลื่อนวันสืบ พิพากษายกฟ้อง และฟ้องแย้งเพราะจำเลยก็ไม่สืบ

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า การฟังพะยานต่อไป ให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น และให้รับระบุพะยานโจทก์พิจารณาต่อไป

จำเลยฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลชั้นต้นแม้จะนัดสืบพะยานก็ยังติดใจในเรื่องให้คู่ความพูดจากันอยู่ ประกอบกับพฤตติการณ์ในคดี ที่โจทก์มาขอระบุพะยานในวันสืบ ศาลจะให้เลื่อนคดีและอนุญาตให้อ้างได้ก็สมควรอยู่

พิพากษายืน