คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1857/2492

โจทก์กล่าวในฟ้องไว้ชัดว่า จำเลยกระทำโดยประมาท และอ้างบทมาตราที่ขอให้ลงโทษมาด้วย แม้โจทก์จะอ้างมาตราอื่นมาด้วยก็ดี หรือเรียงพิมพ์ชื่อพระราชบัญญัติที่แก้ไขเพิ่มเติมบทมาตราที่ขอให้ลงโทษมาผิดพลาดก็ดี ซึ่งจำเลยเข้าใจข้อหาดีอยู่แล้ว ดังนี้ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับ ส.สมคบกันจุดไฟเผาในสวนของจำเลยโดยลักษณะน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่ทรัพย์ของผู้อื่น และได้กระทำโดยประมาทปราศจากความระมัดระวังเป็นเหตุให้ไฟลุกลามไปไหม้สวนยางของผู้เสียหาย ขอให้ลงโทษตาม ป.ม.อาญา ม.๑๘๗,๑๘๖,๒๐๑ พระราชบัญญัติภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม ๒๔๗๕ ม.๕ และขอให้เพิ่มโทษจำเลยที่ ๑

จำเลยทั้ง ๒ ให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ ๑ ผิด ม.๒๐๑ จำคุก ๓ เดือน และเป็นเรื่องประมาทเพิ่มโทษไม่ได้ ยกฟ้องฉะเพาะนางแฝก

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โดยวินิจฉัยอุทธรณ์ด้วยว่า ฟ้องไม่เคลือบคลุม

นายจันทร์จำเลยฎีกา แต่ศาลเดิมสั่งรับฎีกาฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมายที่ว่าฟ้องโจทก์เคลือบคลุมหรือไม่

ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องโจทก์กล่าวชัดเจนอยู่แล้วว่า จำเลยกระทำโดยประมาทและได้อ้าง ม.๒๐๑ เป็นบทขอให้ลงโทษที่โจทก์อ้างบทมาตราอื่นมาด้วย ก็ไม่ทำให้จำเลยไม่เข้าใจข้อหาได้ดี ส่วนที่โจทก์อ้าง พ.ร.บ.ภาษีชั้นในเห็นได้ว่า เรียงหรือพิมพ์ผิดพลาดที่จริงเป็น พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติม ก.ม.อาญา ๒๔๗๕ และจำเลยก็เข้าใจดีอยู่ดังปรากฎในอุทธรณ์ฎีกาของจำเลย จึงไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม พิพากษายืน