ได้ความตามโจทฟ้องว่าจำเลยมียาเส้นไว้ไนครอบครองเพื่อจำหน่าย ๘๐ เข่ง แต่มิได้ปิดสแตมป์ยาสูบเพียง ๒ เข่ง ซึ่งมีน้ำหนัก ๒ กิโลกรัม
สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์พิพากสายกฟ้อง
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่า ตามาตรา ๓๗ พ.ร.บ. ยาสูบ พ.ส.๒๔๘๖ บัญญัติว่า "ห้ามมิให้ผู้ไดมีไว้ไนครอบครองเพื่อจำหน่ายซึ่งยางเส้นอันมิได้ปิดสแตมป์ยาสูบ หรือปิดสแตมป์ยาสูบไม่ครบถ้วนเกินกว่า ๒ กิโลกรัม ฯลฯ" ฉนั้นเมื่อจำเลยมียาเส้นที่มิได้ปิดสแตมป์ยาสูบเพียง ๒ กิโลกรัมเท่านั้น จำเลยก็มิได้กะทำฝ่าฝืนบทมาตรา ๓๗ แต่ประการได การที่โจทจะไห้นำเอาจำนวนยาสูบที่ปิดสแตมป์ครบถ้วนแล้วมาคำนวนรวมด้วย แล้วถือว่าจำนวนทั้งหมดเกินกว่า ๒ กิโลกรัมต้องปิดสแตมป์ยาสูบทั้งหมดนั้น เห็นว่าจะแปลตัวบทกดหมายโดยไห้สันนิถานเปนผลร้ายแก่จำเลย ไม่ต้องด้วยหลักวินิฉัยความผิดทางอาญา จึงพิพากสายืนตามสาลล่าง.