คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1882/2493

ชายหญิงแต่งงานกันโดยไม่ได้จดทะเบียนสมรส ซึ่งถือว่าไม่เป็นผัวเมียกันโดยชอบด้วยกฎหมายนั้น เมื่อเกิดบุตรออกมา ชายได้แจ้งทะเบียนการเกิดของเด็กว่าเป็นบุตรของตนและชายได้อุปการะเลี้ยงดูเด็กกับแสดงกับคนอื่นทั่ว ๆ ไปว่าเป็นบุตรของตน ดังนี้ถือว่าเด็กนั้นมีสิทธิรับมรดกของชายนั้นได้

โจทก์ฟ้องขอแบ่งมรดกของนายฉิมบิดาเด็กหญิงสุดใจ, เด็กชายบุญเกิด จากจำเลย

จำเลยต่อสู้หลายประการ และว่าเด็กทั้งสองไม่ใช่ทายาทของนายฉิม ไม่มีสิทธิรับมรดก

ศาลชั้นต้นเห็นว่านายฉิมกับนางนวลจันทร์แต่งงานกันภายหลังใช้ ป.ม.แพ่งฯบรรพ ๕ ไม่ได้จดทะเบียนสมรสจึงไม่เป็นผัวเมียกันตาม ก.ม. บุตรที่เกิดมาจึงไม่เป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย ไม่มีสิทธิรับมรดกพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นวินิจฉัยในเรื่องทรัพย์มรดกเด็กแล้วชี้ขาดไปตามรูปคดีโดยให้ถือว่าเด็กทั้งสองเป็นบุตรของเจ้ามรดกและมีสิทธิรับมรดกได้

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าตามข้อเท็จจริงฟังได้ว่าเด็กทั้งสองเป็นบุตรของนายฉิมโดยเกิดกับนางนวลจันทร์ นายฉิมแจ้งทะเบียนการเกิดของเด็กชายบุญเกิดว่า เป็นบุตรของนายฉิมและนายฉิมได้อุปการะเลี้ยงดูเด็กทั้งสองคนแสดงกับคนอื่น ๆ ทั่ว ๆ ไปว่าเป็นบุตรของตน เด็กทั้งสองมีสิทธิรับมรดกขของนายฉิมได้ตามกฎหมาย (อ้างฎีกาที่ ๘๒๖/๒๔๙๒)

จึงพิพากษายืน

้