คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1893/2517

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์ในข้อหาปลอมและใช้เอกสารปลอมโดยอ้างว่าคดีขาดอายุความแล้ว โจทก์ฎีกาว่าการนำสืบของโจทก์สำหรับข้อหาทั้งสองข้อเท็จจริงพอฟังว่าคดีมีมูลดังนี้ ไม่เป็นการคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ จึงเป็นฎีกาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย

ข้อหานำสืบแสดงพยานหลักฐานเท็จ ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าฟังไม่ได้ว่าจำเลยรู้แล้วว่าเอกสารที่จำเลยนำสืบเป็นเอกสารปลอมและในข้อหาเบิกความเท็จ วินิจฉัยว่า ฟังไม่ได้ว่าจำเลยเบิกความเท็จในตอนใด ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยปัญหาทั้งสองนี้ว่ายังไม่มีการพิสูจน์ว่าเอกสารนั้นปลอม จำเลยเบิกความว่าเป็นเอกสารที่แท้จริงไปตามความเชื่อของตนดังนี้ เป็นการวินิจฉัยในข้อเท็จจริงเมื่อศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์โดยข้อเท็จจริง โจทก์จึงฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 219 และด้วยเหตุนี้ จึงไม่ต้องวินิจฉัยฎีกาของโจทก์ที่ขอให้สืบพยานเพิ่มเติม

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ ปลอมเอกสาร ส.ค.๑ ฉบับเลขที่ ๑๒๘ จำเลยที่ ๒ ปลอมเอกสาร ส.ค.๑ เลขที่ ๑๗๕ แล้วจำเลยที่ ๑, ๒ และ ๓ ร่วมกันนำเอกสารปลอมดังกล่าวไปใช้อ้างและนำสืบแสดงพยานหลักฐานอันเป็นเท็จ ทั้งเบิกความเท็จรับรองเอกสารดังกล่าวในคดีหมายเลขดำที่ ๙๙/๒๕๑๓ หมายเลขแดงที่ ๖๙/๒๕๑๔ ของศาลจังหวัดสกลนครขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๘๓, ๙๑, ๑๗๗, ๑๘๐,๒๖๔, ๒๖๖, ๒๖๗, ๒๖๘

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่า คดีของโจทก์ไม่มีมูลพิพากษาให้ยกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อหาปลอมและใช้เอกสารปลอมศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องว่าขาดอายุความแล้ว โจทก์ฎีกาว่า การนำสืบของโจทก์สำหรับข้อหาทั้งสองข้อเท็จจริงพอฟังว่าคดีมีมูลฎีกาเช่นนี้ไม่เป็นการคัดค้านคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ จึงเป็นฎีกาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายส่วนข้อหานำสืบแสดงพยานหลักฐานเท็จ ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า ฟังไม่ได้ว่าจำเลยรู้แล้วว่าเอกสารที่จำเลยนำสืบแสดงพยานหลักฐานเป็นเอกสารปลอมข้อหาเบิกความเท็จ วินิจฉัยว่า ฟังไม่ได้ว่าจำเลยเบิกความเท็จในตอนใดเป็นการวินิจฉัยในข้อเท็จจริง ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้อหาทั้งสองนี้ว่ายังไม่มีการพิสูจน์ว่าเอกสารนั้นปลอมจำเลยเบิกความว่าเป็นเอกสารที่แท้จริงไปตามความเชื่อของตนเป็นการวินิจฉัยในข้อเท็จจริงเมื่อข้อหาทั้งสองดังกล่าว ศาลล่างทั้งสองพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์โดยข้อเท็จจริง โจทก์จึงฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๑๙ ศาลฎีกาวินิจฉัยให้ไม่ได้อีกเช่นกัน และด้วยเหตุนี้จึงไม่ต้องวินิจฉัยฎีกาของโจทก์ที่ขอสืบพยานเพิ่มเติม

พิพากษาให้ยกฎีกาของโจทก์