คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1897/2492

คดีที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายบาดเจ็บฝ่ายเดียว แม้ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยทำร้ายบาดเจ็บเนื่องจากวิวาทกัน ก็ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับที่กล่าวในฟ้อง ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย ตาม ม.254 ได้.

คดีมีปัญหาว่า โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายผู้เสียหายบาดเจ็บฝ่ายเดียว แต่ทางพิจารณาได้ความว่า ผู้เสียหายถูกจำเลยทำร้ายบาดเจ็บเนื่องจากวิวาทกันจะถือว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับที่กล่าวในฟ้อง ตามมาตรา ๑๙๒ วิ.อาญา หรือไม่

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๔ จำคุกและปรับ โทษจำให้รอการลงอาญา ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้โทษจำคุกให้ยก

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า กรณีดังนี้ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงที่ได้ความตามทางพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้องตามมาตรา ๑๙๒ วิ.อาญา เพราะข้อเท็จจริงคงฟังได้ว่า จำเลยทำร้ายผู้เสียหายบาดเจ็บตรงตามฟ้องแล้ว พิพากษายืน