โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจมีเครื่องชั่งไว้ในครอบครองซึ่งถูกแก้ไขเปลี่ยนแปลงเพิ่มจำนวนหน่วยแห่งน้ำหนักเครื่องชั่งโดยเข็มชี้แสดงจำนวนหน่วยน้ำหนักมากกว่าความเป็นจริง และใช้ชั่งหมูขายให้แก่ประชาชนโดยจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเครื่องชั่งนั้นได้ถูกแก้ไขดังกล่าว ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติมาตราชั่งตวงวัด 2466 มาตรา 31, 32 จำเลยให้การว่าเป็นเครื่องชั่งที่เจ้าพนักงานรับรองแล้ว จะคลาดเคลื่อนอย่างไร หรือไม่ ไม่ทราบ
ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยไม่ผิดตามกฎหมายที่โจทก์อ้าง ให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดตามมาตรา 31 เพราะใช้เครื่องชั่งที่ถูกแก้ไขเปลี่ยนแปลง เมื่อได้ความว่าเครื่องชั่งไม่ถูกแก้ไขเปลี่ยนแปลง เป็นเรื่องข้อเท็จจริงต่างกับฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามมาตรา 31 จำเลยจะต้องใช้โดยรู้อยู่แล้วว่าเครื่องชั่งไม่ถูกต้องตามพระราชบัญญัติ แต่ข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ฟังมาปรากฏว่าจำเลยรู้ไม่ จึงลงโทษจำเลยไม่ได้ โดยไม่ต้องวินิจฉัยข้ออื่น
พิพากษายืน