คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 196/2496

จำเลยใช้ปืนยิงคนร้ายที่กำลังฟันถากเปลือกต้นยางพาราในสวนของจำเลยในเวลากลางคืนกระสุนปืนถูกคนร้ายตายไป1 คนนั้นเป็นการกระทำป้องกันทรัพย์ แต่เกินสมควรแก่เหตุ

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 249

จำเลยภาคเสธว่า กระทำโดยป้องกัน

ศาลชั้นต้น พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัยว่า จำเลยใช้ปืนยิงนายเกลี้ยมตาย เป็นการป้องกันทรัพย์เกินสมควรแก่เหตุ พิพากษากลับ ให้ลงโทษตามมาตรา 249, 53 จำคุก3 ปี ลดตามมาตรา 59 อีกกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 1 ปี 6 เดือน และให้รอการลงอาญาไว้

นายฉูโจทก์ร่วม ฎีกา

ศาลฎีกา ปรึกษาคดีแล้ว ทางพิจารณาคดีเป็นอันฟังได้เป็นยุติว่า ในคืนโจทก์หา จำเลยได้ใช้ปืนยิงนายเกลี้ยมถึงแก่ความตาย ในขณะที่นายเกลี้ยมผู้ตายกับพวกกำลังฟันถากเปลือกต้นยางพาราในสวนของจำเลยเป็นการประทุษร้ายต่อทรัพย์ของจำเลย การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันทรัพย์ ที่ศาลอุทธรณ์ฟังว่าเป็นการกระทำเกินสมควรแก่เหตุ ชอบแล้ว

จึงพิพากษายืน