คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 198-200/2479

โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยลักกระบือไป 1 ตัวราคา 40 บาทภายหลังแถลงว่าเลข"1" พิมพ์ผิดขอแก้เป็นเลข"3"เมื่อคดียังมิได้พิจารณาเสร็จสำนวนโจทก์ย่อมขอแก้ได้เพราะไม่ทำให้จำเลยเสียเปรียบประการใด

ฎีกาอุทธรณ์ สัญญาทางพระราชไมตรีคู่ความเป็นคนในบังคับอังกฤษในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักกระบือเจ้าทรัพย์ ๓ คนไป ๗ ตัว แต่ได้กระบือคืนแล้วขอให้ลงโทษตามมาตรา ๒๙๓

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ตัดสินต้องกันว่าจำเลยทำผิดจริงดังโจทก์หา พิพากษาให้จำคุก ๓ ปีตามมาตราข้างต้น

จำเลยฎีกาว่าพะยานโจทก์แตกต่างกันจนไม่น่าเชื่อมาลงโทษจำเลย และศาลชั้นต้นอนุญาตให้โจทก์แก้ฟ้องเมื่อสืบพะยานแล้วยังมิชอบ

ศาลฎีกาตัดสินว่าปัญหาข้อแรกเป็นปัญหาข้อเท็จจริงฎีกาไม่ได้ ส่วนปัญหาอีกข้อหนึ่งนั้นเห็นว่าโจทก์ขอแก้ฟ้องเกี่ยวกับจำนวนทรัพย์ที่ถูกลักไป เมื่อศาลเห็นสมควรก็อนุญาตให้ได้ เรื่องนี้ฟ้องเดิมระบุว่า จำเลยลักกระบือของนางชิดไป ๑ ตัวราคา ๔๐บาทโจทก์แถลงว่าเลข"๑"พิมพ์ผิดไปควรเป็นเลข"๓"ศาลเดิมอนุญาตโดยพิจารณาว่าไม่ทำให้จำเลยเสียเปรียบศาลฎีกาเห็นว่าชอบแล้ว เพราะคดียังไม่เสร็จสำนวนจะนำพะยานมาสืบปฏิเสธได้ไม่ขัดกับคำให้การของจำเลยที่ได้ให้การไว้แล้ว พิพากยืน