คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1992/2500

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายในการที่กระบือของจำเลยไปทำร้ายกระบือของโจทก์ แต่ข้อเท็จจริงเท่าที่นำสืบได้ความว่า กระบือที่ไปทำร้ายกระบือโจทก์ เป็นกระบือของคนอื่น จำเลยเอามาเลี้ยงรักษา ดั่งนี้เป็นข้อเท็จจริงนอกฟ้อง ศาลไม่พิพากษาให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหาย.

โจทก์ฟ้องว่าโจทก์ปล่อยกระบือตัวหนึ่งให้กินหญ้าอยู่ในทุ่ง จำเลยจงใจหรือประมาทเลินเล่อปล่อยกระบือของจำเลยชนกระบือของโจทก์ บาดเจ็บ คิดค่าเสียหาย ๙๐๐ บาท โจทก์จึงฟ้องเรียกค่าเสียหาย

จำเลยให้การต่อสู้ว่าจำเลยไม่ใช่เจ้าของกระบือ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังว่ากระบือตัวที่ชนกระบือโจทก์นั้น ฝ่ายจำเลยครอบครองดูแลเลี้ยงรักษา พิพากษาให้จำเลยใช้ค่าสินไหม ๓๐๐ บาท และดอกเบี้ย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อโจทก์ฟ้องมาว่า จำเลยเป็นเจ้าของกระบือที่มาทำร้ายกระบือโจทก์ แต่ข้อเท็จจริงฟังยุติกันว่ากระบือนั้นไม่ใช่ของจำเลย แต่เป็นกระบือที่จำเลยเป็นผู้รับเลี้ยงรักษาแทนเจ้าของ จึงเป็นข้อเท็จจริงนอกประเด็นนอกฟ้อง จำเลยจึงไม่ต้องรับผิด จึงพิพากษาให้กลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์.