คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 200/2492

ในคดีหาว่า จำเลยปล่อยหมูเข้าไปในไร่นาของผู้อื่น ทำให้ข้าวกล้าของเขาเสียหายนั้น เมื่อโจทก์นำสืบไม่ได้ความว่าหมูเข้าไปในไร่ของเขาได้โดยจำเลยปล่อยปละละเลยไม่ระวังรักษาให้ดีตามสมควร ก็ลงโทษจำเลยไม่ได้.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ปล่อยหมูเข้าไปในไร่ของนายเหรียญ ซึ่งได้ไถคราดและเพาะข้าวกล้าเสียหาย ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๓๔๐ จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์นำสืบไม่ได้ความว่าหมูเข้าไปในไร่ของนายเหรียญได้ โดยจำเลยปล่อยปละละเลยไม่ระวังรักษาให้ดีตามสมควร ฝ่ายจำเลยนำสืบว่า ทำคอกขังหมูไว้แล้ว ที่หมูออกไปเพราะสุนักข์ไล่กัดลูกหมู แม่หมูจึงโดดออกไปช่วย โดยจำเลยไม่รู้ จำเลยยังไม่มีผิด ดังฟ้อง

พิพากษายืน.