คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2001-2002/2524

องค์การแก้วจำเลยเป็นรัฐวิสาหกิจ มิใช่ราชการส่วนกลางราชการส่วนภูมิภาค หรือราชการส่วนท้องถิ่น และไม่ปรากฏว่าจำเลยเป็นกิจการที่กระทรวงมหาดไทยประกาศยกเว้น มิให้อยู่ในข่ายบังคับประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงานจำเลยจึงต้องอยู่ในบังคับประกาศดังกล่าวเช่นนายจ้างที่เป็นเอกชน

ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยแก่โจทก์ทั้งสองสำนวนจำเลยทั้งสองสำนวนอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "ปัญหาที่จำเลยอุทธรณ์ว่า ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงาน ลงวันที่ 116 เมษายน2515 เกี่ยวกับค่าชดใช้บังคับนายจ้างเป็นเอกชนเท่านั้น เพราะนายจ้างประเภทนี้ไม่มีการจ่ายเงินบำเหน็จให้แก่ลูกจ้างเมื่อเลิกจ้างจะนำมาใช้บังคับจำเลยซึ่งเป็นรัฐวิสหกิจไม่ได้นั้น เห็นว่าประกาศกระทรวงมหาดไทยดังกล่าว ข้อ 1มีความว่า "ประกาศ นี้มิให้บังคับแก่

(1) ราชการส่วนกลาง

(2) ราชการส่วนภูมิภาค

(3) ราชการส่วนท้องถิ่น

(4) กิจการอื่นตามที่กระทรวงมหาดไทยจะได้กำหนด"แต่จำเลยเป็นรัฐวิสาหกิจมิใช่ราชการตามที่กำหนดไว้ใน (1) (2) (3) และไม่ปรากฏว่าจำเลยเป็นกิจการที่กระทรวงมหาดไทยประกาศยกเว้นมิให้อยู่ในข่ายบังคับกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงาน จำเลยจึงต้องอยู่ในบังคับประกาศดังกล่าวเช่นนายจ้างที่เป็นเอกชน"

พิพากษายืน