คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 201/2477

ในการวิวาทต่อสู้กันเมื่อปรากฎว่าใครเป็นผู้ลงมือทำร้ายเขาถึงตายแล้วลงโทษตามมาตรา 251 ได้ เทียบฎีกาที่ 755/66 ที่ 496/2473 วิธีพิจารณาอาชญาหลงข้อต่อสู้ ฟ้อง ในการวิวาทเป็นเหตุให้คนตาย แม้ในฟ้องจะไม่ระบุว่าใครเป็นผู้ทำร้ายก็ดี โจทก์ได้ขอให้ลงโทษตาม ม.251 ด้วยแล้วจำเลยให้การปฏิเสธไม่เรียกว่าจำเลยหลงข้อต่อสู้ และเมื่อปรากฎว่าใครเป็นผู้ทำร้ายศาลลงโทษตาม ม.251 ได้ไม่เกินฟ้อง

คดีนี้ได้ความว่าได้เกิดการวิวาทต่อสู้กันขึ้นในระหว่างคนหลายคน ปรากฎว่าในการวิวาทนี้ +.จำเลยเป็นผู้ฟัน ล. ตาย

ศาลเดิมพิพากษาให้ลงโทษ จ. จำเลยตามมาตรา ๒๕๑ จำคุก ๘ ปี แล จ. จำเลยตามมาตรา ๒๕๓ จำคุก ๖ เดือน

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ฟ้องโจทก์ไม่ได้กล่าวว่าใครทำร้าย ล. ถึงตาย ศาลเดิมลงโทษ +.จำเลยเกินฟ้องและจะลงโทษได้เพียงฐานวิวาทเท่านั้น จึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษจำคุก น.ฐานวิวาทตาม ม.๒๕๓ กำหนด ๒ ปี

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ได้ฟ้องว่าจำเลยทุกคนทำผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามมาตรา ๒๕๑ แม้จะไม่ได้ระบุว่าจำเลยคนใดเป็นผู้ฆ่า ล.ตายก็ดี เมื่อได้ความว่า น. เป็นผู้ฟัน ล. ถึงตายก็ให้ลงโทษตาม ม.๒๕๑ ได้ ทั้งไม่ปรากฎว่า น. ได้หลงข้อต่อสู้เข้าใจผิดแต่อย่าใด โดย น. ให้การปฏิเสธว่ามิได้เกี่ยวข้องในการวิวาท ด้วย ดังฎีกาที่ ๗๕๔/๒๔๖๖ ที่ ๔๙๒/๒๔๗๓ จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ยืนตามศาลเดิม