คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2032/2492

ที่ดินที่เวนคืนส่วนหนึ่งได้ทำเป็นถนนคอนกรีต นอกนั้นได้ถมดินปรับเป็นลานหญ้าปลูกต้นไม้ติดตั้งเสาโคมไฟฟ้าใน 5 ปี เพื่อขยายร่วมถนน ดังนี้ ถือว่า ได้ใช้ในการสาธารณูปโภคตามความมุ่งหมายของ พ.ร.บ.เวนคืน ฯ แล้ว.

อนึ่งถนนตาม พ.ร.บ.ทางหลวงมิได้หมายฉะเพาะส่วนที่เป็นถนนแท้ๆ แต่ยังคลุมถึงที่ซึ่งเป็นส่วนอุปกรณ์ของถนนด้วย.

โจทก์ฟ้องว่า ที่ดินของโจทก์ที่ถูกเวนคืน ตาม พ.ร.บ.เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ทางราชการได้ใช้ไปประมาณ ๑๙๔ ตารางวา ส่วนอีก ๕๔๓ ตารางวาทางราชการไม่ได้ใช้ในการขยายร่วมถนนใน ๕ ปี จึงขอเรียกคืน จำเลยให้การว่า ทางราชการได้ใช้และกำลังใช้ในการสาธารณูปโภค ข้อเท็จจริงได้ความว่า ที่ที่เวนคืนในบริเวณเส้นสีแดงหล่อด้วยคอนกรีตโดยรอบ และในบริเวณเส้นสีเขียวนอกเส้นสีแดงได้ถมดินเรียบร้อยเป็นลานหญ้าปลูกต้นไม่และติดตั้งเสาโคมไฟฟ้า

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่า ที่ที่เวนคืนได้ใช้ในการสาธารณูปโภคตามสภาพของที่ดินภายใน ๕ ปี ตามความมุ่งหมายของ พ.ร.บ.เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ เพื่อขยายร่วมถนนแล้ว ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า เป็นการจัดทำภายในเขตเนื้อที่ที่เวนคืน และได้จัดทำใน ๕ ปีนับแต่วันใช้ พ.ร.บ.เวนคืนฯ อนึ่งตาม พ.ร.บ.ทางหลวงนั้นพึงเห็นได้ว่า ถนนนั้นมิใช่หมายความฉะเพาะส่วนที่เป็นถนนแท้ ๆ แต่ยังคลุมถึงที่ซึ่งเป็นส่วนอุปกรณ์ของถนนด้วย

พิพากษายืน.