คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 204/2491

มารดาและตาเป็นเจ้าของที่ดินและเรือนร่วมกัน เมื่อมารดาตายแล้ว บุตรผู้ตายซึ่งเป็นผู้รับมรดกได้อยู่ร่วมเรือนนี้มากับตา ย่อมถือได้ว่าบุตรผู้ตายได้ครอบครองทรัพย์มรดกตาจะอ้างอายุความมรดกมายันบุตรผู้ตายไม่ได้

โจทก์ฟ้องเรียกมรดกของนายอนงค์บิดา ด.ช.อำนวย ด.ช.เอนกจากจำเลย

คดีได้ความว่า ที่ดินและเรือนพิพาทเป็นของนางตุ้นมารดานายอนงค์และของจำเลยร่วมกัน เมื่อนางตุ้มตายแล้ว นายองค์ได้อยู่ร่วมเรือนกับจำเลยซึ่งเป็นตา ตลอดมาจนนายอนงค์ตาย

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โดยเห็นว่าจำเลยได้ปกครองมาฝ่ายเดียวถึง 15 ปี หลังจากนางตุ้มตายแล้ว

ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้แบ่งที่ดินคนละครึ่ง ส่วนเรือนเป็นของนายอนงค์ตกได้แก่ ด.ช.เอนก ด.ช.อำนวย

โจทก์จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อที่จำเลยฎีกาว่าตั้งแต่นางตุ้มตายแล้ว จำเลยครอบครองที่ดินบ้านเรือนรายพิพาทฝ่ายเดียว นายอนงค์เป็นแต่เพียงบริวารของจำเลยนั้น ปรากฏว่านายอนงค์เป็นผู้รับมรดกของนางตุ้มและได้อยู่ร่วมเรือนกับจำเลยต้องถือว่านายอนงค์ได้ครอบครองทรัพย์มรดก จำเลยจะอ้างอายุความมรดกยันนายอนงค์ไม่ได้จึงพิพากษาแก้ให้ประมูล ราคาหรือขายทอดตลาดที่ดินและเรือนพิพาทแบ่งกันคนละครึ่ง