โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยชำระเงินค่านายหน้าพร้อมดอกเบี้ยให้แก่โจทก์ จำเลยให้การว่า สัญญานายหน้าไม่ได้ทำเป็นหนังสือจึงมิได้ทำตามแบบตกเป็นโมฆะ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระค่านายหน้าให้โจทก์พร้อมดอกเบี้ย ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "ในลำดับแรกเห็นสมควรวินิจฉัยฎีกาของจำเลยในข้อที่ว่าสัญญานายหน้าจะต้องมีแบบโดยทำเป็นหนังสือหรือไม่ก่อนปัญหานี้เห็นว่า สัญญานายหน้าเป็นการตกลงระหว่างกันว่านายหน้าจะทำการเพื่อชี้ช่องหรือจัดการให้อีกฝ่ายหนึ่งได้ทำสัญญากับบุคคลภายนอก และไม่มีบทกฎหมายบัญญัติว่าการทำสัญญาจะต้องปฏิบัติเช่นใด ดังนั้น การทำสัญญาหรือตกลงดังกล่าวจึงไม่มีแบบ กล่าวคือไม่จำเป็นต้องทำเป็นหนังสือหรือต้องลงลายมือชื่อคู่สัญญาทั้งสองฝ่ายเพียงแต่คู่สัญญาตกลงกันด้วยวาจาโดยมีเจตนาจะผูกนิติสัมพันธ์ตรงตามความประสงค์เดียวกันสัญญานายหน้าย่อมเกิดขึ้นตามข้อตกลงนั้นที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าการแต่งตั้งหรือมอบหมายเป็นนายหน้าไม่ต้องทำตามแบบจึงชอบแล้ว ฎีกาของจำเลยในข้อนี้ฟังไม่ขึ้น"
พิพากษายืน