คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 205/2481

การจะขออนุญาตให้โจทก์แก้ฟ้องหรือไม่นั้น เป็นดุลยพินิจของศาลซึ่งเป็นปัญหาในข้อเท็จจริง

โจทก์ขอแก้ฟ้องศาลชั้นต้นไม่อนุญาตแล้วพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์คงพิพากษายืนตามดังนี้โจทก์จะฎีกาในปัญหาข้อนี้มิได้ต้องห้ามตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.219

โจทก์ฟ้องจำเลยหาว่าทำร้ายร่างกาย ก.ที่ตำบลตรอกอาม้าเกีง อำเภอสัมพันธวงศ์

ศาลชั้นต้นสืบพะยานโจทก์จำเลยเสร็จแล้วในวันนั้นเองจำเลยยื่นคำแถลงว่าโจทก์ฟ้องผิดฐานที่ คือในฟ้องว่าจำเลยทำผิดที่ตำบลอาม้าเก็ง แต่ทางพิจารณาปรากฎว่าจำเลยทำผิดที่หน้าาลเจ้าวชิตเซียม้าอำเภอป้องปราบ

ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้โจทก์แก้ฟ้องแล้วพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๑๙๒

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาว่าโจทก์ขอแก้ฟ้องก่อนศาลมีคำพิพากษาได้ไม่ทำให้จำเลยเสียเปรียบ

ศาลฎีกาตัดสินว่า การจะอนุญาตให้โจทก์แก้ฟ้องหรือไม่นั้นเป็นดุลยพินิจของศาลซึ่งเป็นข้อเท็จจริง คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันมาว่าไม่มีเหตุสมควรให้แก้ จึงให้ยกฟ้องเสีย ฎีกาของโจทก์จึงต้องห้ามตามมาตรา ๒๑๙ แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญา จึงพิพากษาให้ยกเสีย