คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 207/2490

การริบทรัพย์ในส่วนลหุโทษนั้น กฎหมายให้ริบตามนัยแห่งมาตรา 27

พกอาวุธปืนมีทะเบียนซึ่งบรรจุกระสุนไปในท้องถนนหลวงและที่สาธารณะสถานเพื่อป้องกันตัวและทรัพย์โดยสุจริตนั้น ไม่ควรริบปืนและกระสุน

ศาลชั้นต้นปรับจำเลย ๕ บาท ฐานพกอาวุธปืนซึ่งบรรจุกระสุนไปในท้องถนนหลวงและที่สาธารณะสถาน ตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๓๓๕ (๒) และให้ริบปืน

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ เป็นไม่ให้ริบปืน

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า กฎหมายบัญญัติไว้ในความผิดลหุโทษให้มีการริบด้วยนั้น เป็นการให้ศาลวินิจฉัยการริบตามนัยแห่งมาตรา ๒๗ ซึ่งเป็นบทบัญญัติว่าด้วยการริบทั่ว ๆ ไป เพราะการริบนี้เป็นโทษอาญาอีกส่วนหนึ่งนอกไปจากที่บัญญัติไว้สำหรับความผิดฐานลหุโทษตาม มาตรา ๓๒๒ จึงเป็นเรื่องอยู่ในดุลยพินิจของศาล ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ไม่ควรริบปืนเพราะเป็นปืนมีทะเบียนแล้ว และจำเลยพกไปเพื่อใช้ป้องกันตัวและทรัพย์โดยสุจริต จึงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์