คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 207/2542

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับ ด. ร่วมกันจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนแต่ข้อเท็จจริงในทางนำสืบของโจทก์ฟังได้ว่า ในขณะที่ ด. จำหน่ายเมทแอมเฟตามีนให้สายลับผู้ล่อซื้อ จำเลยไม่ได้อยู่ ร่วมด้วย โดยในขณะเกิดเหตุจำเลยอยู่ที่บ้านเพื่อนของจำเลย แต่จำเลยได้มอบเมทแอมเฟตามีนของกลางไว้ให้ ด. จำหน่ายให้สายลับผู้ล่อซื้อ อันเป็นการใช้หรือก่อให้ ด. กระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 84 ดังนี้ จำเลยจึงมิใช่ผู้ร่วม กับ ด.กระทำการจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนอันเป็นความผิดตามมาตรา 83 ที่โจทก์ฟ้อง ซึ่งเป็นการแตกต่างกันในสาระสำคัญ ย่อมลงโทษจำเลยฐานเป็นผู้ใช้ให้ ด.กระทำการจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนไม่ได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 วรรคสอง การที่จำเลยมอบเมทแอมเฟตามีนของกลาง ไว้ให้ ด. เพื่อจำหน่ายถือได้ว่าเป็นการกระทำด้วยประการใด ๆอันเป็นการช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกในการที่ ด. กระทำการจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนให้แก่สายลับผู้ล่อซื้อ และเป็นการ ให้ความสะดวกก่อนหรือขณะที่ ด.กระทำความผิด การกระทำของจำเลยจึงเป็นการกระทำความผิดฐานเป็นผู้สนับสนุนการกระทำ ความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 86 ซึ่งศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยในความผิดฐานนี้ตามที่ทางพิจารณาได้ความนี้ได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยร่วมกับนางสาวดาริกา ร่วมกันมีเมทแอมเฟตามีน ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย และร่วมกันจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 15, 66, 67 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 และคืนธนบัตรล่อซื้อแก่เจ้าของ

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง, 66 วรรคหนึ่ง การกระทำของจำเลยเป็นความผิดสองกรรมต่างกัน ให้เรียงกระทง ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ฐานมีเมทแอมเฟตามีน ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย จำคุก 5 ปี ฐานจำหน่ายเมทแอมเฟตามีน จำคุก 5 ปี รวมจำคุกจำเลยมีกำหนด 10 ปี จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุกจำเลยมีกำหนด 5 ปี คืนธนบัตร ที่ใช้ล่อซื้อของกลางแก่เจ้าของ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดฐานเป็นผู้สนับสนุนการจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง, 66 วรรคหนึ่ง ประกอบประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 86 จำคุกจำเลย 3 ปี 4 เดือน รวมกับโทษจำคุก 5 ปี ฐานมีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายตามที่ศาลชั้นต้นกำหนดไว้แล้ว รวมเป็นจำคุกจำเลย 8 ปี 4 เดือน ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุกจำเลย 4 ปี 2 เดือน นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยฐานเป็นตัวการจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นนั้น เห็นว่า โจทก์ฟ้องกล่าวหาว่าจำเลยกับนางสาวดาริการ่วมกันจำหน่ายเมทแอมเฟตามีน แต่ข้อเท็จจริงในทางนำสืบของโจทก์ฟังได้ว่า ในขณะที่นางสาวดาริกากระทำการจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนจำนวน 3 เม็ด ให้สายลับผู้ล่อซื้ออันเป็นความผิดฐานจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนโดยผิดกฎหมายนั้น จำเลยไม่ได้อยู่ร่วมด้วยในการกระทำความผิดด้วยกันกับนางสาวดาริกา กลับได้ความว่าขณะเกิดเหตุจำเลยไม่อยู่บ้านเกิดเหตุ แต่อยู่ที่บ้านเพื่อนของจำเลย และได้มอบเมทแอมเฟตามีนของกลางไว้ให้นางสาวดาริกาจำหน่ายให้สายลับผู้ล่อซื้อ อันเป็นการใช้หรือก่อให้นางสาวดาริกากระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 84 จำเลยจึงมิใช่ผู้ร่วมกับนางสาวดาริกา กระทำการจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนอันเป็นความผิดตามมาตรา 83 ดังที่โจทก์ฟ้อง ซึ่งเป็นการแตกต่างกันในสาระสำคัญอย่างมาก ย่อมลงโทษจำเลยฐานเป็นผู้ใช้ให้นางสาวดาริกากระทำการจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนไม่ได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 วรรคสองแต่การที่จำเลยมอบเมทแอมเฟตามีนของกลางไว้ให้นางสาวดาริกาเพื่อจำหน่าย ถือได้ว่าเป็นการกระทำด้วยประการใด ๆ อันเป็นการช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกในการที่นางสาวดาริกา กระทำการจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนให้แก่สายลับผู้ล่อซื้อและเป็นการให้ความสะดวกก่อนหรือขณะที่นางสาวดาริกากระทำความผิด การกระทำของจำเลยดังกล่าวจึงเป็นการกระทำความผิดฐานเป็นผู้สนับสนุนการกระทำความผิดตามประมวลกฎหมาย

พิพากษายืน