คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2071/2492

ผู้ตายกับจำเลย ซึ่งเป็นเด็กอายุไม่ถึง 16 ปี ได้โต้เถียงกันเรื่องโคของจำเลยเข้าไปกินถั่วในไร่ของบิดาผู้ตาย ผู้ตายจะจับจำเลยส่งผู้ใหญ่บ้าน จำเลยหนี ผู้ตายไล่ทันได้จิกผมจำเลยดึงจนหน้าหงาย จำเลยใช้มีดแทงไปทางหลัง 1 ทีถูกผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ ถือว่าจำเลยทำการป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ เป็นผิดตามมาตรา 251, 53.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดดาบแทงนายไท้ง่าถึงแก่ความตายโดยเจตนาจะฆ่า จะเลยให้การต่อสู้ว่าได้กระทำไปเพื่อป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกับ ม.ไล่ฝูงโคมา โคตัวหนึ่งเข้าไปกินถั่วในไร่นายจังบิดาผู้ตาย ๆ ไล่โคออกมาพบจำเลยเกิดพูดโต้เถียงกัน ผู้ตายจะจับจำเลยส่งผู้ใหญ่บ้าน จำเลยหนี ผู้ตายตามไปได้ ๒ เส้นทันจำเลย เข้าจับผมจำเลยดึงจนหน้าหงาน จำเลยใช้มีดแทงไปทางหลัง ๑ ทีถูกผู้ตายที่ใต้สะดือ ต่อมาไน่นานผู้ตายก็ขาดใจตาย

ศาลชั้นต้นเห็นว่า เป็นการป้องกันตัวสมควรแก่เหตุ พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เป็นการป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ พิพากษาแก้ ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๑,๕๐,๕๓, จำคุก ๑ ปี ลงอาญากึ่งหนึ่งฐานเป็นเด็กอายุไม่ถึง ๑๖ ปีตามมาตรา ๕๘ คงเหลือ ๖ เดือน และรอการลงอาญา

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยทำการป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ

พิพากษายืน.