คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2084/2497

เกี่ยวกับวันเกิดเหตุโจทก์ฟ้องว่าวันขึ้น 2 ค่ำ พยานโจทก์ 2 ปากแรกให้การชั้นศาลว่า วันแรม 2 ค่ำ พยานโจทก์ 2 ปากหลังให้การชั้นศาลว่าวันขึ้น 2 ค่ำแต่ชั้นสอบสวนซึ่งเป็นเวลาหลังเกิดเหตุเพียง 2 วัน พยานโจทก์2 ปากแรกก็ได้ให้การว่าวันขึ้น 2 ค่ำ เมื่อข้อเท็จจริงยังฟังได้ว่าวันเกิดเหตุเป็นวันข้างขึ้นตามฟ้อง วันที่พยานโจทก์ 2 ปากแรกเบิกความชั้นศาลนั้นคลาดเคลื่อนไปดังนี้จะฟังว่าโจทก์ฟ้องผิดวันยังไม่ได้

ในคดีที่ฟ้องว่าจำเลยใช้ปืนยิงคนโดยเจตนานั้น เมื่อฟ้องกล่าวว่าเป็นปืนของผู้มีชื่อขอให้ริบ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยเอาปืนไปจากนายบ่ายซึ่งเป็นผู้ถือปืนอยู่ นายบ่ายจะได้ปืนมาอย่างใดและจะจดทะเบียนหรือไม่ไม่ปรากฏ เพียงเท่านี้ยังไม่พอจะสั่งให้ริบปืนของกลาง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้ปืนของผู้มีชื่อยิงนายปรุงโดยเจตนาแต่นายปรุงหลบเสียทันจึงไม่ตาย แล้วจำเลยได้เอาปืนนั้นตีนายปรุงถูกที่แขนบาดเจ็บ ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา มาตรา 249, 60, 254, 71 และให้ริบปืนของกลาง

จำเลยต่อสู้ว่านายปรุงใช้ไม้ตีจำเลย จำเลยจึงใช้ไม้ตีป้องกัน ไม่ได้ใช้ปืนยิงนายปรุง

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 60 และมาตรา 250 ให้จำคุก 10 ปี ปรานีลดโทษตาม มาตรา 59 คงจำคุก 6 ปี 8 เดือน ปืนของกลางให้ริบ

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่าจำเลยได้ใช้ปืนยิงนายปรุง นายปรุงหลบเสียทันจึงไม่ต้องกระสุน แล้วจำเลยยังได้ใช้ปืนตีนายปรุงเป็นบาดแผลอีก ส่วนข้อที่จำเลยฎีกาว่าพยาน โจทก์เบิกความผิดวันคือ น.ส.น้อม กับนายทรงผู้ใหญ่บ้านเบิกความว่า วันเกิดเหตุเป็นวันแรม 2 ค่ำ เดือนอ้ายที่ถูกเป็นวันขึ้น 2 ค่ำ เดือนอ้าย ตรงกับวันที่โจทก์ฟ้องนั้น เมื่อปรากฏว่าชั้นสอบสวนหลังวันเกิดเหตุเพียง 2 วัน พยานได้ให้การว่าเป็นวันขึ้น 2 ค่ำ เดือนอ้าย ส่วนนายปรุง นายแนม พยานอีก 2 คน คงให้การว่าวันเกิดเหตุเป็นวันขึ้น 2 ค่ำเดือนอ้ายเห็นได้ว่านายทรง น.ส.น้อม เบิกความว่าวันเกิดเหตุเป็นวันข้างแรมนั้นคลาดเคลื่อนไปข้อเท็จจริงยังฟังได้ว่าวันเกิดเหตุเป็นวันข้างขึ้นตามที่โจทก์ฟ้อง หาใช่โจทก์ฟ้องผิดวันไม่

ส่วนปืนของกลางนั้นตามฟ้องโจทก์กล่าวว่าเป็นปืนของผู้มีชื่อซึ่งหมายความว่ามิใช่ของจำเลย ทางพิจารณาก็ได้ว่าจำเลยได้เอาปืนของกลางไปจากนายบ่ายซึ่งเป็นผู้ถือปืนอยู่ นายบ่ายจะได้ปืนมาอย่างไรก็ไม่ปรากฏ เท่าที่ปรากฏข้อเท็จจริงยังไม่พอฟังจะสั่งให้ริบปืนของกลาง

พิพากษายืน ให้คืนปืนแก่เจ้าของไป