โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกที่หลบหนีร่วมกันใช้อาวุธปืนยิงพลทหารเสาว์แก้วถึงแก่ความตายโดยเจตนาฆ่า ขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามฟ้อง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงปรากฏว่า ศาลจังหวัดนนทบุรีได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้จำเลยฟังเมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2526 ซึ่งจดบันทึกไว้ในคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แผ่นที่ 4 ด้านหลัง และศาลจังหวัดพิษณุโลกอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ทนายจำเลยฟังอีกครั้งหนึ่งเมื่อวันที่ 18 เมษายน 2525 (น่าจะเป็น 2526) ดังปรากฏตามรายงานกระบวนพิจารณาฉบับลงวันที่ 18 เมษายน 2525 (น่าจะเป็น 2526) ทนายจำเลยยื่นฎีกาวันที่ 18 พฤษภาคม 2526 เป็นระยะเวลาภายในหนึ่งเดือนนับแต่วันอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ทนายจำเลยฟัง ศาลฎีกาเห็นว่า ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 216 บัญญัติว่า "คู่ความมีอำนาจฎีกาคัดค้านคำพิพากษาหรือคำสั่งศาลอุทธรณ์ภายในหนึ่งเดือนนับแต่วันอ่าน หรือถือว่าได้อ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งนั้นให้คู่ความฝ่ายที่ฎีกาฟัง" ดังนั้น เมื่อปรากฏว่าศาลจังหวัดนนทบุรี ได้อ่านคำพิพากษาให้ตัวจำเลยซึ่งเป็นคู่ความฝ่ายที่ฎีกาฟังโดยชอบแล้วตั้งแต่วันที่ 28 มีนาคม 2526 แม้ต่อมาศาลจังหวัดพิษณุโลกจะได้อ่านคำพิพากษาให้ทนายจำเลยฟังอีก ก็ต้องถือตั้งแต่วันอ่านโดยชอบในครั้งแรกการที่ทนายจำเลยยื่นฎีกาวันที่ 18 พฤษภาคม 2526 ซึ่งเป็นระยะเวลาเกินหนึ่งเดือนนับแต่วันอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ตัวจำเลยฟัง จึงล่วงเลยระยะเวลาที่จำเลยมีอำนาจฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้ว ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายกฎีกาของจำเลย