คดีนี้โจทก์ชนะความจำเลยจึงนำยึดที่รายพิพาท ผู้ร้อง ๆ ขัดทรัพย์ว่าที่พิพาทเป็นของผุ้ร้อง
ทางพิจารณาได้ความว่าเดิมจำเลยในคดีนี้เป็นโจทก์ในคดีที่ ๑๙๘/๒๔๗๖ ชนะความจำเลยในคดีนั้น แล้วนำยึดทรัพย์รายพิพาทขายทอดตลาด จำเลยเป็นผู้ซื้อที่รายนี้ไว้ได้เมื่อวันที่ ๑๐ มีนาคม พ.ศ.๒๔๗๖ แลได้ชำระเงินไปเสร็จแล้วแต่ปรากฎว่ายังมิได้ทำกรมธรรม์สัญญาขายให้แก่จำเลย ต่อมาวันที่ ๑๑ กันยายน พ.ศ.๒๔๗๗ ซึ่งเป็นเวลาก่อนหน้าโจทก์คดีนี้ฟ้องจำเลย ๑๖ วัน จำเลยก็โอนการซื้อขายนี้ให้แก่ผู้ร้อง โดยกรมการอำเภอทำสัญญาซื้อขายที่รายนี้โดยผู้ร้องเป็นผู้ซื้อ แต่ไม่ปรากฎว่าได้มีสินจ้างตอบแทนแก่กัน แลจำเลยก็รู้แล้วว่าตนจะถูกโจทก์ฟ้อง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลยทำให้โจทก์เสียเปรียบ คดีต้องด้วยประมวลแพ่งฯ ม.๒๓๗ โจทก์มีสิทธิยึดทรัพย์รายนี้ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ยกคำร้อง