คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 211/2507

นายจ้างใช้ลูกจ้างซึ่งมีหน้าที่ทำงานทั่วไปของนายจ้างให้ขับรถยนต์ไปเอาเสื้อผ้า เมื่อลูกจ้างขับรถโดยประมาทไปชนคนจนถึงแก่ความตาย นายจ้างจะต้องร่วมรับผิด เพราะถือได้ว่าลูกจ้างได้กระทำไปในทางการที่จ้าง

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 2, 3 ผู้เป็นนายจ้าง ได้ใช้จำเลยที่ 1 ผู้เป็นลูกจ้างให้ขับรถยนต์ จำเลยที่ 1 ขับรถยนต์โดยประมาทชนสามีโจทก์ถึงแก่ความตาย ขอให้จำเลยทั้งสามร่วมกันรับผิดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์

จำเลยทั้ง 3 ให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 และที่ 3 ร่วมกันใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์

จำเลยที่ 3 อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ 3 ฎีกา

ศาลฎีกาพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 เป็นลูกจ้างจำเลยที่ 3 ทำงานที่อู่ซ่อมรถยนต์ ซึ่งเป็นการจ้างแรงงาน ให้ทำงานทั่วไปของจำเลยที่ 3 รวมทั้งที่จำเลยที่ 3 จะใช้ด้วย การที่จำเลยที่ 1 ขับรถไปเอาเสื้อผ้าตามที่จำเลยที่ 3 ใช้ จึงเป็นการที่จำเลยที่ 1 ผู้เป็นลูกจ้างได้กระทำไปในทางการที่จ้างของจำเลยที่ 3 ดังนั้นที่ศาลล่างพิพากษาให้จำเลยที่ 3 ต้องรับผิดร่วมกับจำเลยที่ 1 จึงมีเหตุสมควร

พิพากษายืน ให้ยกฎีกาของจำเลยที่ 3 เสีย ให้จำเลยที่ 3 ใช้ค่าทนายความชั้นนี้ 500 บาทแทนโจทก์