คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 211/2507

นายจ้างใช้ลูกจ้างซึ่งมีหน้าที่ทำงานทั่วไปของนายจ้างให้ขับรถยนต์ไปเอาเสื้อผ้าเมื่อลูกจ้างขับรถโดยประมาทไปชนคนจนถึงแก่ความตาย นายจ้างจะต้องร่วมรับผิด เพราะถือได้ว่าลูกจ้างได้กระทำไปในทางการที่จ้าง

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๒,๓ ผู้เป็นนายจ้าง ได้ใช้จำเลยที่ ๑ ผู้เป็นลูกจ้างให้ขับรถยนต์ จำเลยที่ ๑ ขับรถโดยประมาทจึงชนสามีโจทก์ถึงแก่ความตาย ขอให้จำเลยทั้ง ๓ ร่วมกันรับผิดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์

จำเลยทั้ง ๓ ให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ ๑ และที่ ๓ ร่วมกันใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์

จำเลยที่๓ อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ ๓ ฎีกา

ศาลฎีกาพิพากษาว่า จำเลยที่ ๑ เป็นลูกจ้างจำเลยที่ ๓ ทำงานที่อู่ซ่อมรถยนต์ซึ่งเป็นการจ้างแรงงาน ให้ทำงานทั่วไปของจำเลยที่ ๓ รวมทั้งที่จำเลยที่ ๓ จะใช้ด้วย การที่จำเลยที่ ๑ ขับรถไปเอาเสื้อผ้าตามที่จำเลยที่ ๓ ใช้ จึงเป็นการที่จำเลยที่ ๑ ผู้เป็นลูกจ้างได้กระทำไปในทางการที่จ้างของจำเลยที่ ๓ ดังนั้น ที่ศาลล่างพิพากษาให้จำเลยที่ ๓ ต้องรับผิดร่วมกับจำเลยที่ ๑ จึงมีเหตุสมควร

พิพากษายืน ให้ยกฎีกาของจำเลยที่ ๓ เสีย ให้จำเลยที่ ๓ ใช้ค่าทนายความชั้นนี้ ๕๐๐ บาทแทนโจทก์