คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 22/2474

ที่ดิน

อาศัย

เจ้าของที่ดินมีสิทธิฟ้องชัยไล่ผู้อาศัยได้เสมอ แม้จะมีสัญญาว่ายอมให้ผู้อาศัยขายที่นั้นและยอมให้ส่วนแบ่งด้วย

คดีเรื่องนี้โจทก์เปนเจ้าของที่ดินบ้านเรือนแห่งหนึ่ง และให้จำเลยทั้ง ๒ อาศัยอยู่ ต่อมาโจทก์จำเลยทำสัญญากันฉะบับหนึ่งว่า ให้จำเลยมีอำนาจขายที่พิพาทรายนี้ ได้เงินเท่าใดโจทก์ได้ ๑ ส่วน จำเลยไดด้ ๒ ส่วน บัดนี้จำเลยจะขายที่นั้นให้แก่ผู้มีชื่อ แต่โจทก์ขัดขวางและเกิดฟ้องร้องกันขึ้น

ศาลเดิมตัดสินว่าโจทก์ละทิ้งที่ จำเลยได้กรรมสิทธิ ให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าที่ดินยังเปนของโจทก์ ให้ขับไล่จำเลย

ศาลฏีกาเห็นว่า แม้โจทก์จะยินยอมให้จำเลยมีอำนาจขายที่พิพาท และยอมให้มีส่วนได้ในจำนวนเงินที่ขายได้ก็ดี ก็ไม่ตัดสิทธิที่โจทก์จะฟ้องขับไล่จำเลยได้ เมื่อจำเลยมีสิทธิตามสัญญาอย่างไร ก็ว่ากล่าวกันเอาอีกส่วนหนึ่ง จึงตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์