คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 221/2535

คดีร้องขอเป็นผู้จัดการมรดก ศาลอุทธรณ์ภาค 1 วินิจฉัยว่าข้ออ้างของผู้คัดค้านไม่เกี่ยวกับประเด็นแห่งคดี พิพากษายกอุทธรณ์ของผู้คัดค้าน ผู้คัดค้านฎีกาโดยมิได้กล่าวอ้างว่าคำวินิจฉัยดังกล่าวไม่ชอบอย่างไร คงกล่าวมาในฎีกาเพียงว่า ทรัพย์ที่ผู้ร้องอ้างว่าเป็นของผู้ตายนั้น ผู้ตายได้ยกให้ผู้คัดค้านแล้ว ซึ่งเรื่องนี้ศาลอุทธรณ์ภาค 1 ไม่รับวินิจฉัยโดยให้เหตุผลว่าไม่เป็นประเด็นแห่งคดีที่ผู้ร้องร้องขอมา ผู้คัดค้านก็มิได้ฎีกาว่าปัญหาที่ยกขึ้นมานั้นจะเกี่ยวกับประเด็นแห่งคดีหรือไม่ อย่างไร ถือไม่ได้ว่าเป็นการโต้แย้งคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 โดยชัดแจ้งตามที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 วรรคแรกบัญญัติไว้ เป็นฎีกาที่ไม่ชอบ

ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องเป็นบุตรของนายบุญและนางดี ทองประภา มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน 2 คนนางดี ทองประภา ถึงแก่กรรมเมื่อประมาณ 30 ปีมาแล้ว ต่อมาเดือนพฤษภาคม 2529 นายบุญ ทองประภา ผู้ตาย ถึงแก่กรรม มีทรัพย์มรดกเป็นที่ดิน 1 แปลง ตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์(น.ส.3 ก) เลขที่ 2205 เรือนไม้ชั้นเดียว 1 หลัง และยุ้งข้าว1 หลัง ขอให้ตั้งผู้ร้องเป็นผู้จัดการมรดกของผู้ตาย

ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้านว่า ผู้คัดค้านเป็นน้องของผู้ร้องที่เกิดแต่บิดาเดียวกัน ทรัพย์สิน 3 รายการตามคำร้องไม่ใช่ทรัพย์สินของผู้ตายที่มีอยู่ก่อนตาย แต่เป็นของผู้คัดค้าน ผู้ตายได้ยกที่ดินให้แก่ผู้คัดค้านเมื่อ 17 ปีมาแล้ว ผู้คัดค้านได้ปลูกบ้าน 1 หลัง และยุ้งข้าว 1 หลัง บนที่ดินทรัพย์สินดังกล่าวจึงมิใช่ทรัพย์มรดกของผู้ตาย ขอให้ยกคำร้อง

ศาลชั้นต้นมีคำสั่งตั้งผู้ร้องเป็นผู้จัดการมรดกของนายบุญ ทองประภา ผู้ตาย กับให้มีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมายผู้คัดค้านอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายกอุทธรณ์ของผู้คัดค้านผู้คัดค้านฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "ศาลอุทธรณ์ภาค 1 วินิจฉัยว่า ข้ออ้างของผู้คัดค้านไม่เกี่ยวกับประเด็นแห่งคดี พิพากษายกอุทธรณ์ของผู้คัดค้าน ผู้คัดค้านฎีกาขึ้นมาโดยมิได้กล่าวอ้างว่าคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ภาค 1 ไม่ชอบอย่างไร คงกล่าวอ้างมาในฎีกาเพียงว่าทรัพย์ที่ผู้ร้องอ้างว่าเป็นของผู้ตายนั้น ผู้ตายได้ยกให้ผู้คัดค้านแล้ว ซึ่งในเรื่องนี้ศาลอุทธรณ์ภาค 1 ไม่รับวินิจฉัยโดยให้เหตุผลว่าไม่เป็นประเด็นแห่งคดีที่ผู้ร้องร้องขอมา ผู้คัดค้านมิได้ฎีกาว่าปัญหาที่ยกขึ้นมานั้นจะเกี่ยวกับประเด็นแห่งคดีหรือไม่อย่างไร ถือไม่ได้ว่าเป็นการโต้แย้งคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1โดยชัดแจ้ง ตามที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา249 วรรคแรก บัญญัติไว้ จึงเป็นฎีกาที่ไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย"

พิพากษายกฎีกาของผู้คัดค้าน