คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2226-2238/2522

การติดตั้ง ตาก วางของ ของจำเลยจะเป็นที่เรียบร้อยไม่น่ารังเกียจหรือไม่นั้นเป็นข้อเท็จจริง

จำเลยวางขายของริมถนนในที่ของเอกชน มีลักษณะไม่เรียบร้อย ไม่สะอาด ไม่เป็นระเบียบ มองเห็นจากที่สาธารณะแล้วอยู่ในลักษณะไม่เรียบร้อย น่ารังเกียจ จึงเป็นการตั้ง วาง หรือแขวนสิ่งใดๆ ณ ที่ที่เห็นได้จากที่สาธารณะด้วยวิธีอันไม่บังควร ทำให้เห็นเป็นที่ไม่เรียบร้อย น่ารังเกียจ ตามความในพระราชบัญญัติรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง พ.ศ. 2503 มาตรา 9

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยแต่ละสำนวนตั้งวางขายอาหาร ผัก ปลา ก๋วยเตี๋ยว เนื้อสุกรชำแหละ ที่ริมถนนด้วยวิธีอันไม่สมควร และเห็นได้จากถนน สะพาน หอประชุมอันเป็นที่สาธารณะทำให้เห็นบริเวณดังกล่าวเป็นที่ไม่เรียบร้อย น่ารังเกียจ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง พ.ศ. ๒๕๐๓ มาตรา ๙

จำเลยทุกสำนวนให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทุกสำนวนมีความผิดตามพระราชบัญญัติรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง พ.ศ. ๒๕๐๓ มาตรา ๙ ให้ปรับคนละ ๒๐๐ บาท

จำเลยทุกสำนวนอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยทุกสำนวนฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การติดตั้ง ตาก วาง ของจำเลยจะเป็นที่เรียบร้อยไม่น่ารังเกียจหรือไม่นั้น เป็นข้อเท็จจริง คดีนี้จำเลยจะอุทธรณ์ฎีกาได้เฉพาะแต่ในปัญหาข้อกฎหมาย ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลชั้นต้นวินิจฉันมาแล้วว่า จำเลยทุกคนวางของริมถนนในที่ของเอกชนมีลักษณะไม่เรียบร้อย ไม่สะอาด ไม่เป็นระเบียบ มองเห็นจากที่สาธารณะแล้วอยู่ในลักษณะไม่เรียบร้อย น่ารังเกียจ การตั้ง วางหรือแขวนของจำเลยดังกล่าวจึงเป็นการตั้ง วางหรือ แขวนสิ่งใดๆ ณ ที่ที่เห็นได้จากที่สาธารณะด้วยวิธีอันไม่บังควร ทำให้เห็นเป็นที่ไม่เรียบร้อย น่ารังเกียจ ตามความในพระราชบัญญัติรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง พ.ศ. ๒๕๐๓ มาตรา ๙ ผู้กระทำการดังกล่าวย่อมมีความผิด

พิพากษายืน.