คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 224/2499

จำเลยเป็นผู้แทงผู้ตาย แต่จับอาวุธที่จำเลยใช้แทงไม่ได้พยานโจทก์ก็ไม่สามารถแลเห็นได้ว่าที่ปลายไม้ที่จำเลยใช้แทงผู้ตายนั้นเป็นอะไร คงเห็นแต่ไม้ยาวสามศอกเศษจำเลยแทงทีเดียวแล้ววิ่งหนีพยานโจทก์ส่องไปมาทางจำเลยๆ ก็แทงไปดังนี้แสงไฟที่ส่องมาที่จำเลยนั้นไม่ทำให้จำเลยเห็นตัวผู้ตายถนัดเพื่อเลือกแทงที่สำคัญๆเพราะผู้ตายห่างจำเลยไปเกือบวา ลักษณะการแทงของจำเลยดังนี้เป็นแต่ขอให้ถูกผู้ตายเท่านั้น ไม่ได้มุ่งหมายแห่งใดแห่งหนึ่งจึงเห็นได้ว่าจำเลยไม่มีเจตนาจะฆ่าผู้ตายจำเลยจึงมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม มาตรา251

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจใช้อาวุธมีดปลายแหลมแทงทำร้ายนายคล่องถึงแก่ความตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษ

จำเลยปฏิเสธ อ้างฐานที่อยู่

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามกฎหมายอาญา มาตรา 251 ให้ลงโทษจำคุกจำเลย 15 ปี

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษตาม มาตรา 249

จำเลยอุทธรณ์ ขอให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นว่า จำเลยผิดตามมาตรา 249 ให้จำคุกจำเลยไว้ 15 ปี ให้ยกอุทธรณ์ของจำเลย

จำเลยฎีกาว่าจำเลยไม่ได้ทำผิด

ศาลฎีกาเชื่อว่าจำเลยเป็นผู้แทงผู้ตาย ส่วนจำเลยจะแทงด้วยเจตนาหรือไม่นั้นเห็นว่าคดีนี้จับศาสตราวุธที่จำเลยใช้แทงไม่ได้พยานโจทก์ไม่สามารถแลเห็นได้ว่าที่ปลายไม้ที่จำเลยใช้แทงผู้ตายนั้นเป็นอะไร คงเห็นแต่ไม้ยาวสามศอกเศษ จำเลยแทงทีเดียวแล้ววิ่งหนี พยานโจทก์ส่องไฟมาทางจำเลย ๆ ก็แทงไป แสงไฟที่ส่องมาที่จำเลยนั้นไม่ทำให้จำเลยเห็นตัวผู้ตายถนัดเพื่อเลือกแทงที่สำคัญ เพราะผู้ตายห่างจำเลยไปเกือบวา ลักษณะการแทงจำเลยดังนี้เป็นแต่ขอให้ถูกผู้ตายเท่านั้นไม่มุ่งหมายแห่งใดแห่งหนึ่ง จึงเห็นได้ว่าจำเลยไม่มีเจตนาจะฆ่าผู้ตาย จำเลยมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีผิดฐานฆ่าคนตาย โดยไม่เจตนาตามกฎหมายอาญา มาตรา 251 ให้จำคุก 7 ปี