คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2246/2526

จำเลยสั่งจ่ายเช็คชำระหนี้ให้แก่บริษัท ก. ซึ่งมีโจทก์เป็นผู้จัดการ บริษัทก.จึงเป็นผู้ทรงเช็ค โจทก์ในฐานะส่วนตัวไม่ใช่ผู้ทรงเช็ค เมื่อธนาคารได้ปฏิเสธการจ่ายเงิน โจทก์จึงมิใช่ผู้เสียหายที่จะ มีอำนาจฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้สั่งจ่ายเช็คเพื่อชำระหนี้ค่าผ้าให้โจทก์ เมื่อเช็คถึงกำหนดชำระโจทก์ได้นำไปเข้าบัญชีเงินฝากของโจทก์เพื่อเรียกเก็บเงิน ธนาคารได้ปฏิเสธการจ่ายเงินอ้างว่าบัญชีปิดแล้ว ทั้งนี้โดยจำเลยสั่งจ่ายเช็คเพื่อมิให้มีการใช้เงินตามเช็ค ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วมีคำสั่งให้ประทับฟ้อง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยสั่งจ่ายเช็คพิพาทชำระหนี้ให้แก่บริษัทไทยกรุ๊ปเท็กซ์ไทล์ จำกัด มิใช่ชำระหนี้ให้โจทก์เป็นส่วนตัว บริษัทไทยกรุ๊ปเท็กซ์ไทล์ จำกัด จึงเป็นผู้ทรงเช็คพิพาทแม้โจทก์จะเป็นผู้จัดการของบริษัทดังกล่าว โจทก์ในฐานะส่วนตัวก็ไม่อยู่ในฐานะเป็นผู้ทรงเช็คพิพาท โจทก์จึงมิใช่ผู้เสียหายที่จะมีอำนาจฟ้องจำเลยเป็นคดีนี้ได้

พิพากษายืน