คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2270/2526

ประมวลกฎหมายที่ดินบัญญัติความผิดในการเข้ายึดถือครอบครองที่ดินของรัฐไว้เป็น 2 กรณี กล่าวคือถ้าเป็นกรณีเข้ายึดถือครอบครอง ก่อนวันที่ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 96 ลงวันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2515ใช้บังคับก็เป็นความผิดตามมาตรา 108 ถ้าเป็นกรณีเข้ายึดถือครอบครอง นับตั้งแต่วันที่ประกาศของคณะปฏิวัติดังกล่าวใช้บังคับ ก็เป็นความผิด ตามมาตรา 108 ทวิ ซึ่งมีองค์ประกอบแตกต่างกัน

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดซึ่งเป็นเวลาภายหลังที่ ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 96 ใช้บังคับแล้ว และศาลล่างทั้งสองพิพากษายืนตามกันให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 108 ทวิ หาใช่ มาตรา108 ไม่ การที่จำเลยฎีกาว่าการกระทำของจำเลยไม่ครบ หลักเกณฑ์หรือไม่ครบองค์ประกอบความผิดตามมาตรา 108 จึงไม่มีผลที่จะเปลี่ยนแปลงคำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นอย่างอื่นได้

โจทก์ฟ้องว่าเมื่อระหว่างวันที่ 22 มิถุนายน 2522 ถึงวันที่ 23 สิงหาคม 2522 เวลากลางวันและกลางคืนต่อเนื่องกัน จำเลยเข้าไปยึดถือครอบครองก่นสร้าง ทำไร่ ทำนา ที่ดินสาธารณประโยชน์ 'โคกป่าโจด' อันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินที่ประชาชนใช้ร่วมกัน ทั้งนี้โดยจำเลยมิได้มีสิทธิครอบครองหรือมิได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายที่ดินมาตรา 9, 108, 108 ทวิ ประกาศของคณะปฎิวัติ ฉบับที่ 96 ลงวันที่ 29กุมภาพันธ์ 2515 ข้อ 11 และสั่งให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดินนั้นด้วย

จำเลยแถลงขอสู้คดีโดยไม่ยื่นคำให้การ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา 9, 108 ทวิ ให้ลงโทษจำคุก 6 เดือน และปรับ 4,000 บาท โทษจำคุกให้รอไว้ 2 ปีให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดินนั้น

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ประมวลกฎหมายที่ดินบัญญัติความผิดในการเข้ายึดถือครอบครองที่ดินของรัฐไว้โดยแบ่งแยกเป็น 2 กรณี กล่าวคือถ้าเป็นกรณีเข้ายึดถือครอบครองที่ดินของรัฐก่อนวันที่ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 96 ลงวันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2515 ใช้บังคับก็เป็นความผิดตามมาตรา 108 ถ้าเป็นกรณีเข้ายึดถือครอบครองที่ดินของรัฐนับตั้งแต่วันที่ประกาศของคณะปฏิวัติดังกล่าวใช้บังคับก็เป็นความผิดตามมาตรา 108 ทวิซึ่งความผิดตามมาตรา 108 และมาตรา 108 ทวิ ดังกล่าวนี้มีองค์ประกอบแตกต่างกัน คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดระหว่างวันที่ 22 มิถุนายน 2522 ถึงวันที่ 23 สิงหาคม 2522 ซึ่งเป็นเวลาภายหลังที่ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 96 ใช้บังคับแล้วและศาลล่างทั้งสองพิพากษายืนตามกันให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายที่ดิน มาตรา 108 ทวิ หาใช่มาตรา 108 ไม่ การที่จำเลยฎีกาว่า การกระทำของจำเลยไม่ครบหลักเกณฑ์หรือไม่ครบองค์ประกอบความผิดตามมาตรา 108 จึงไม่มีผลที่จะเปลี่ยนแปลงคำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นอย่างอื่นได้

พิพากษายืน