คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2277/2520

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยได้ใช้เครื่องหมายการค้า MAX ในสินค้าจำพวก 2 โดยสุจริตมาก่อนโจทก์จดทะเบียนเครื่องหมายการค้า max ในสินค้าจำพวก 2 ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า การกระทำของจำเลยไม่เป็นการละเมิดสิทธิของโจทก์ พิพากษายกฟ้อง โจทก์ฎีกาขอให้วินิจฉัยแต่เพียงข้อเดียวว่าเครื่องหมายการค้า MAX ที่จำเลยใช้กับเครื่องหมายการค้า max ที่โจทก์จดทะเบียนไว้เหมือนหรือคล้ายกันเท่านั้น ไม่ได้ฎีกาในเรื่องจำเลยทำละเมิด ดังนั้น แม้ศาลฎีกาจะวินิจฉัยตามปัญหาที่โจทก์ฎีกามาก็ไม่ทำให้ผลของคดีเปลี่ยนเป็นโจทก์ชนะขึ้นมาได้ ศาลฎีกาจึงไม่จำต้องวินิจฉัยให้

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้า max สำหรับสินค้าจำพวก ๒ ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าไว้แล้ว จำเลยจำหน่ายสินค้าจำพวก ๒ เครื่องหมายการค้าอย่างเดียวกับของโจทก์ ใช้ตัวอักษรโรมันว่า MAX เป็นการละเมิดต่อโจทก์ จึงขอให้จำเลยระงับหรืองดใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าว

จำเลยให้การและฟ้องแย้งว่า จำเลยใช้เครื่องหมายการค้า MAX มาก่อนจึงมีสิทธิใช้ได้โดยชอบ จึงฟ้องแย้งให้โจทก์งดใช้เครื่องหมายการค้า max และจดทะเบียนเพิกถอน

จำเลยทิ้งฟ้องแย้ง ศาลชั้นต้นจำหน่ายคดีเฉพาะฟ้องแย้ง

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า จำเลยใช้เครื่องหมายการค้า MAX มาช้านานโดยสุจริต ไม่ทำให้บริษัทโจทก์เสียหาย และเครื่องหมายการค้าของจำเลยกับของโจทก์ไม่เหมือนหรือคล้ายกัน พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยได้ใช้เครื่องหมายการค้า MAX ในสินค้าจำพวก ๒ โดยสุจริตมาก่อนโจทก์จดทะเบียนเครื่องหมายการค้า max ในสินค้าจำพวก ๒ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า การกระทำของจำเลยไม่เป็นละเมิดต่อสิทธิของโจทก์ พิพากษายกฟ้องโจทก์ฎีกาขอให้วินิจฉัยแต่เพียงข้อเดียวว่า เครื่องหมายการค้า MAX ที่จำเลยใช้กับเครื่องหมายการค้า max ที่โจทก์จดทะเบียนไว้เหมือนหรือคล้ายกันเท่านั้นโจทก์ไม่ฎีกาในเรื่องจำเลยทำละเมิด ดังนั้น แม้ศาลฎีกาจะวินิจฉัยปัญหาตามที่โจทก์ฎีกามาว่า เครื่องหมายการค้า MAX ของจำเลยเหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้า max ที่โจทก์จดทะเบียนไว้ ก็ไม่ทำให้ผลของคดีเปลี่ยนเป็นโจทก์ชนะคดีขึ้นมาได้ จึงไม่จำต้องวินิจฉัย

พิพากษายืน