คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 23/2474

พูดหมิ่นประมาทเขาต่อหน้าบุคคล 2 คน แต่อีกคนหนึ่งไม่เข้าใจความหมายในคำพูดยังไม่มีผิด

ได้ความว่าเมื่อวันที่ ๑๖/๔/๗๒ จำเลยได้พูดบอก ม.สามี ภ.ว่า "ภ.เอาเงินทองไปให้ พ." และรุ่งขึ้นจำเลยไปบอก ม.ต่อหน้า ส. อีกว่า "เรื่องนี้เปนเรื่องจริง ได้-เสียเนื้อเสียตัวกันและเอาเงินทองไปให้กัน" ครั้นจำเลยไปแล้ว ส.ถาม ม.ๆ เล่าให้ฟังว่า จำเลยว่า ภ.มีชู้ดังนี้ โจทก์ของให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๘๒

ศาลเดิมตัดสินให้ยกฟ้องโจทก์

ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับว่า จำเลยได้กล่าวคำหมิ่นประมาท ส่วนคำพูดในครั้งหลังนั้น ม.ผู้เดียวเปนผู้เข้าใจความหมายในคำพูดของจำเลย ส่วน ส.หาเข้าใจไม่ ต่อเมื่อ ม.ยอมจึงเข้าใจ แม้จะเปนคำหมิ่นประมาท ถ.ก็ดี ฟังได้ว่าจำเลยได้กล่าวต่อหน้า ม.ผู้เดียวหามีความผิดตาม ม.๒๘๒ ไม่ จึงตัดสินยืนตามศาลเดิม