คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 230/2478

ที่ดิน ชื่อในโฉนด ป.พ.พ.ม. 38 ครอบครัว พฤตติการณ์อย่างไรฟังว่าสามียอมให้ภรรยาทำนิติกรรมผูกพันสินบริคณห์ พ.ร.บ. ฎีกาอุทธรณ์ ม.4 ข้อเท็จจริง ปัญหาว่าภรรยาทำนิติกรรม โดยสามียินยอมอนุญาตหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

คดีนี้จำเลยทำยอมต่อศาลยอมชำระหนี้ให้ โจทก์ตามสัญญาจำนองรวมเป็นเงิน ๑๐๕๐ บาท แล้วจำเลยผิดสัญญายอม โจทก์จึงนำยึดที่รายพิพาทนี้ พ. ร้องขัดทรัพ์ยว่าที่รายนี้เป็นสินบริคณห์ระวางผู้ร้องกับจำเลยแลผู้ร้องมิได้อนุญาตให้จำนอง

ศาลล่างทั้ง ๒ สั่งให้ยกคำร้อง

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าคดีนี้ฎีกาได้ฉะเพาะข้อกฎหมาย ศาลฎีกาจึงต้องฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์ซึ่งฟังข้อเท็จจริงว่าที่รายนี้เป็นสินบริคณห์ระวางผู้ร้องกับจำเลยแต่ผู้ร้องได้ยินยอมให้ จำเลยลงชื่อในโฉนดผู้เดียว แลให้จำเลยเป็นผู้เก็บโฉนดไว้ เป็นการแสดงออกโดยปริยายว่าสามียอมให้ภริยาทำนิติกรรมผูกฟังที่ดินนั้นได้โดยลำฟัง ตั้งปรากฎว่าจำเลยได้จำนองที่รายนี้มาตั้ง ๖ ปีแล้ว น่าเชื่อว่าผู้ร้องได้รู้เห็นในการจำนองด้วย แต่ฎีกาผู้ร้องคัดค้านในเรื่องมิได้ยินยอมให้จำเลยจำนองซึ่งเป็นข้อเท็จจริงต้องห้ามตาม พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ม.๔ จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง