คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 233/2498

จำเลยเจตนายิงผู้ตายเป็นบาดแผลหลายแห่ง แม้ผู้ตายจะถึงแก่ความตายต่อมาภายหลังเป็นเวลาเดือนเศษ เมื่อได้ความว่าผู้ตายตายโดยบาดแผลที่จำเลยยิงเกิดเป็นพิษขึ้นเช่นนี้ฟังได้ว่าผู้ตายได้ตายเพราะการกระทำของจำเลย จำเลยจึงผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้อาวุธปืนยิงนายเรียบตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.อาญา ม. ๒๔๙ และริลปลอกกระสุนของกลาง

จำเลยภาคเสธว่าได้ใช้ปืนยิงนายเรียบจริง แต่ได้ทำป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ และว่านายเรียบมิได้ตายเพราะการกระทำของจำเลย

ศาลชั้นต้นเชื่อว่าจำเลยยิงนายเรียบด้วยความโกรธที่นายเรียบไม่ยอมไปกับจำเลย พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาให้จำคุกจำเลย ๑๘ ปี ตาม ม.๒๔๙ ลดโทษให้จำเลย ตามม.๕๙ ๘ ปี คงจำคุกจำเลย ๑๐ ปี และให้ริบปลอกกระสุนของกลาง ส่วนปืนของกลางให้คืนแก่เจ้าของ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเชื่อว่าจำเลยยิงผู้ตายโดยเจตนามิใช่เป็นการป้องกันตัว ผู้ตายถึงแก่ความตายด้วยบาดแผลที่จำเลยยิงเกิดเป็นพิษขึ้น ฟังได้ว่าผู้ตายได้ตายเพราะการกระทำของจำเลย

พิพากษายืน