คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2351-2352/2523

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่พิพาทโดยบรรยายฟ้องว่า โจทก์บอกกล่าวให้จำเลยรื้อถอนแล้วแต่จำเลยเพิกเฉยไม่ได้ระบุว่าได้บอกกล่าวให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปเมื่อใดนั้น หาเป็นฟ้องเคลือบคลุมไม่ เพราะข้อที่ว่าบอกกล่าวเมื่อใด เป็นรายละเอียด ไม่จำต้องกล่าวในฟ้อง

เมื่อจำเลยยังมิได้จดทะเบียนการได้มาซึ่งกรรมสิทธิ์ให้ถูกต้องตามกฎหมาย ก็จะนำมาใช้ยันกับโจทก์ซึ่งเป็นบุคคลภายนอกผู้ได้สิทธิในที่พิพาทโดยสุจริตเสียค่าตอบแทนและจดทะเบียนโดยสุจริตแล้วหาได้ไม่ ศาลฎีกาไม่จำต้องวินิจฉัยข้อเท็จจริงเรื่องการครอบครองปรปักษ์ให้

คดีทั้งสองสำนวน ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษารวมกัน เรียกนายเชาว์ว่าโจทก์นายชลิตว่าจำเลย

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินแปลงหนึ่งโดยซื้อมาจากนางพรพรรณและนางสาวพรศรี จำเลยเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินซึ่งอยู่ติดต่อกัน หลังจากโจทก์รับโอนกรรมสิทธิ์แล้วทราบว่าจำเลยได้ล้อมรั้วรุกล้ำเข้ามาในที่ดินของโจทก์ โจทก์บอกกล่าวให้จำเลยรื้อถอนจำเลยเพิกเฉย ขอให้ศาลบังคับจำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่พิพาท

จำเลยให้การว่า โจทก์มิได้บรรยายให้ชัดแจ้งว่า โจทก์ได้บอกกล่าวให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างเมื่อใด เป็นฟ้องที่เคลือบคลุม จำเลยได้กรรมสิทธิ์ในที่พิพาทโดยการครอบครองปรปักษ์ ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่พิพาท

จำเลยทั้งสองสำนวนอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยทั้งสองสำนวนฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า โจทก์บรรยายฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินแปลงหนึ่ง จำเลยเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินซึ่งอยู่ติดต่อกันจำเลยปลูกบ้านรุกล้ำเข้ามาในที่ดินของโจทก์ โจทก์บอกกล่าวให้จำเลยรื้อถอนจำเลยเพิกเฉย ขอให้ศาลบังคับจำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไป ดังนี้ ฟ้องของโจทก์ได้แสดงโดยแจ้งชัดซึ่งสภาพแห่งข้อหา คำขอบังคับ ทั้งข้ออ้างซึ่งอาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาโดยสมบูรณ์แล้ว ที่ไม่ได้ระบุว่าโจทก์ได้บอกกล่าวให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปเมื่อใดนั้น เป็นรายละเอียด หาจำต้องกล่าวในฟ้องแต่ประการใดไม่ ฟ้องของโจทก์ไม่เคลือบคลุม

เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า จำเลยยังมิได้จดทะเบียนการได้มาซึ่งกรรมสิทธิ์ให้ถูกต้องตามกฎหมาย จะนำมาใช้ยันกับโจทก์ซึ่งเป็นบุคคลภายนอกผู้ได้สิทธิในที่พิพาทโดยสุจริต เสียค่าตอบแทนและจดทะเบียนโดยสุจริตตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1299 วรรคท้ายหาได้ไม่ จึงไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยเรื่องการครอบครองปรปักษ์

พิพากษายืน