คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2379/2522

คำสั่งกำหนดวันอ่านคำพิพากษาเป็นดุลพินิจของศาลตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 182 เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา อุทธรณ์ฎีกาก่อนอุทธรณ์คำพิพากษาไม่ได้

โจทก์ฟ้องจำเลย 4 คน ตามพระราชบัญญัติศุลกากรฯ จำเลย 2 คนรับสารภาพ ศาลชั้นต้นสั่งให้โจทก์แยกฟ้องจำเลยอีก 2 คนที่ปฏิเสธแล้วพิพากษาลงโทษจำเลยที่รับสารภาพไปเลย โจทก์อุทธรณ์ขอให้รอการพิพากษาคดีสำหรับจำเลย 2 คนที่รับสารภาพ โดยขอให้พิพากษาพร้อมกับจำเลยอีก 2 คนศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "การที่ศาลจะพิพากษาคดีหรืออ่านคำพิพากษาเมื่อใด เป็นดุลพินิจของศาลภายใต้บังคับบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 182 และเมื่อศาลสั่งนัดอ่านคำพิพากษาวันใด เวลาใด คำสั่งดังกล่าวเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาที่ไม่ทำให้คดีเสร็จสำนวน โจทก์จะอุทธรณ์ฎีกาคำสั่งนั้นโดยมิได้มีอุทธรณ์ฎีกาคำพิพากษาอันเป็นประเด็นสำคัญด้วยหาได้ไม่ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 196"

พิพากษายกฎีกาโจทก์