คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2396/2527

จำเลยกับ ส.มีมีดปลายแหลมยาวประมาณหนึ่งคืบคนละเล่มเข้าไปที่นางป.และนายจ.สามีภรรยานอนอยู่ จำเลยใช้มีด จี้ที่หน้าอกนายจ.พูดว่าอย่าร้องถ้าร้องแทงตาย จ.ขัดขืนแย่งมีดกับจำเลยและถีบจำเลยจำเลยจึงแทงนายจ.มีบาดแผลที่ฝ่ามือ ทรวงอก นิ้วชี้ โคนขาขวา ได้รับบาดเจ็บ ขณะเดียวกัน ส.พวกของจำเลยได้ใช้มีดแทงนางป.ถูกที่หน้าอกทะลุเข้าช่องอก แขนขวา แขนซ้าย และศีรษะด้านซ้ายบาดเจ็บสาหัส แม้จำเลยจะแทงผู้เสียหายบาดเจ็บเล็กน้อย แต่การที่จำเลยใช้มีดขู่นายจ.ไม่ให้ร้องก็เพื่อความสะดวกในการที่พวกของจำเลยทำร้ายนางป.อันมีลักษณะเป็นการร่วมกันกระทำ อาวุธที่ใช้และอวัยวะส่วนที่ถูกทำร้ายอาจทำให้ผู้เสียหายทั้งสองถึงแก่ความตายได้ จำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่น

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับนายสาลี่ร่วมกันใช้มีดปลายแหลมยาวประมาณหนึ่งคืบคนละเล่มเข้าแทงทำร้ายนางประพิศและนายจำลองสองมีภรรยา โดยจำเลยใช้มีดจี้ที่คอนายจำลองไม่ให้ร้อง นายจำลองขัดขืนถูกจำเลยแทงได้รับบาดเจ็บ ขณะเดียวกันนายสาลี่พวกจำเลยได้แทงนางประพิศ โดยแทงถูกที่ทรวงอกทะลุช่องอก โดยเจตนาฆ่าแต่แพทย์รักษาได้ทันท่วงที นางประพิศจึงไม่ถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288,80, 83

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80, 83

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยกับพวกทำร้ายผู้เสียหายทั้งสองจริงแม้จำเลยจะแทงนายจำลองบาดเจ็บเล็กน้อย แต่การที่จำเลยใช้มีดขู่นายจำลองไม่ให้ร้องก็เพื่อความสะดวกในการที่พวกจำเลยทำร้ายนางประพิศ อันมีลักษณะเป็นการร่วมกันกระทำ อาวุธที่ใช้และส่วนของอวัยวะจะตรงที่จำเลยกับพวกแทงผู้เสียหายทั้งสองอาจทำให้ถึงตายได้ เหตุที่ฝ่ายผู้เสียหายไม่ถึงแก่ความตายเพราะตื่นขึ้นมาและร้องขึ้น จำเลยกับพวกหลบหนีไป และผู้เสียหายได้รับการรักษาจากแพทย์ทันท่วงที จำเลยจึงมีความผิดตามฟ้อง

พิพากษายืน