คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2412/2530

จำเลยใช้อาวุธปืนลูกซองยาวกระชากลูกเลื่อนให้กระสุนปืนเข้ารังเพลิงพร้อมยิงแล้วจ่อปืนที่หน้าอกผู้เสียหายห่างราว 1 คืบพร้อมกับพูดว่า มึงตาย เสียเถอะ ขณะนั้นผู้เสียหายนั่งดู โทรทัศน์อยู่กับพื้น หากจำเลยจะยิงจริงก็ยิงได้ จำเลยกับผู้เสียหายนับถือกันเพิ่งมีเรื่องขัดใจกันเพียงเล็กน้อยเพราะผู้เสียหายทวงเงินค่าเบียร์ 30 บาท การกระทำของจำเลยจึงเป็นเพียงแต่มีเจตนาขู่ให้ผู้เสียหายตกใจกลัว ไม่เป็นความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่น.

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามฆ่าผู้อื่นโดยเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 80, 288

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 ประกอบมาตรา 80 จำคุก 10 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "ข้เท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยใช้อาวุธปืนซองยาวกระชากลูกเลื่อนให้กระสุนปืนเข้ารังเพลิงพร้อมยิงแล้วจ่อปืนที่หน้าอกผู้เสียหายห่างราว 1 คืบ พร้อมกับพูดว่ามึงตายเสียเถอะลักษณะเช่นนี้ ถ้าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าผู้เสียหายจริงแล้ว ก็ไม่มีทางที่นายทวี บุญช่วย ที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่กับพื้นจะลุกขึ้นมาปัดปากกระบอกปืนให้เบนไปทางอื่นได้ทันดังที่โจทก์ฟ้อง ซึ่งนางเรณูภรรยาผู้เสียหายพยานโจทก์เบิกความว่าถ้าจำเลยจะยิงผู้เสียหายจริง ๆ ก็จะยิงได้ ดังนี้ จะว่าจำเลยมีเจตนายิงผู้เสียหายได้อย่างไรจำเลยกับผู้เสียหายนับถือกันไม่มีสาเหตุกันมาก่อน เพิ่งมีเรื่องเพียงจำเลยเข้าว่าผู้เสียหายทวงเงินค่าเบียร์ 30 บาทเท่านั้นหาได้ร้ายแรงถึงขนาดจะต้องฆ่ากันไม่ กรณีน่าจะเป็นว่าจำเลยเจตนาขู่ให้ผู้เสียหายตกใจกลัวมากกว่าอย่างอื่น เห็นว่าพยานหลักฐานโจทก์ไม่พอฟังลงโทษจำเลย ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องชอบแล้ว ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น"

พิพากษายืน.