คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 242/2495

ไม่มีพยานโจทก์มาศาลในวันนัดสืบพยานโจทก์เพราะโจทก์ขอหมายเรียกพยานผิดไปวันหนึ่ง เนื่องจากความพลั้งเผลอจำวันผิด พฤติการณ์เช่นนี้ไม่มีเหตุสมควรที่จะยกฟ้องโจทก์ เพราะเห็นได้ชัดว่าไม่ใช้เรื่องละทิ้งคดี หรือจงใจประวิงคดีอย่างใด ควรให้เลื่อนสืบพยานไปตามโจทก์ร้องขอ

คดีนี้ โจทก์ฟ้อง- จำเลยให้การ และศาลนัดชี้ ๒ สถานให้โจทก์เป็นฝ่ายนำสืบก่อน ในวันที่ ๓ ตุลาคม ๒๔๙๓ ถึงวันนัดไม่มีพยานโจทก์มาศาล ปรากฎว่าโจทก์ขอหมายเรียกผิดไปวันหนึ่ง คือเป็นวันที่ ๔, โจทก์แถลงขอเลื่อน อ้างว่าเป็นด้วยความพลั้งเผลอ จำเลยว่าแล้วต่อศาล

ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้เลื่อน และถือว่าโจทก์ไม่มีพยานนำสืบ พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกคำสั้งและคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการสืบพยานโจทก์จำเลยต่อไป แล้วพิพากษาใหม่ตามรูปความ

จำเลยฎีกาขอให้ยกฟ้อง

ศาลฎีกา เห็นว่า เรื่องนี้ได้ความชัดว่าการที่พยานโจทก์มิได้มาศาล เป็นเพราะหมายเรียกของศาลกำหนดให้พยานในวันรุ่งขึ้น คือวันที่ ๔ แต่โจทก์ก็ได้มาศาลในวันที่ ๓ แถลงขอเลื่อนว่า เป็นด้วยความพลั้งเผลอ เพราะจำวันผิด พฤติการณ์เช่นนี้ ไม่ว่าในทางเป็นธรรมหรือทางกฎหมาย ไม่มีเหตุสมควรใดเลยที่จะยกฟ้องโจทก์ เพราะเห็นได้ชัดว่า ไม่ใช่เรื่องละทิ้งคดี หรือจงใจประะวิงคดีอย่างใด

จึงพิพากษา