คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2429/2531

ผู้ร้องร้องขอคืนของกลาง ศาลชั้นต้นฟังว่าของกลางเป็นของผู้ร้องแต่ผู้ร้องมีส่วนรู้เห็นในการกระทำความผิดของจำเลยจึงสั่งยกคำร้อง ผู้ร้องอุทธรณ์และแม้โจทก์จะมิได้อุทธรณ์ในข้อที่ว่าผู้ร้องมิใช่เจ้าของของกลาง ศาลอุทธรณ์ย่อมพิพากษาให้ยกคำร้องของผู้ร้องด้วยเหตุที่ของกลางมิใช่ของผู้ร้องได้ เมื่อผู้ร้องฎีกาต่อมา และศาลฎีกาเห็นว่าผู้ร้องมิใช่เจ้าของของกลางย่อมพิพากษายืนให้ยกคำร้องของผู้ร้องได้เช่นกัน เพราะผู้ร้องไม่มีสิทธิร้องขอคืน.

ผู้ร้องร้องขอคืนของกลางโดยอ้างว่าเป็นของผู้ร้อง ผู้ร้องมิได้รู้เห็นหรือให้ความยินยอมหรือร่วมกระทำผิด

โจทก์คัดค้านว่าผู้ร้องมิใช่เป็นเจ้าของและรู้เห็นหรือให้ความยินยอมหรือมีส่วนร่วมกระทำความผิด

ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องเพราะผู้ร้องมีส่วนร่วมรู้เห็นในการกระทำความผิดของจำเลย

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนเพราะผู้ร้องมิใช่เจ้าของรถยนต์ของกลาง

ผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่ามีปัญหาว่ารถยนต์ของกลางเป็นของผู้ร้องหรือไม่หากเป็นของผู้ร้อง ผู้ร้องรู้เห็นเป็นใจในการกระทำผิดหรือไม่ และเมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าผู้ร้องมิใช่เจ้าของรถยนต์ของกลาง จึงไม่มีสิทธิร้องขอคืน พิพากษายืน.